Lęk

"Świat jaki dziś się nam jawi, 

jest w przeważającej mierze odzwierciedleniem umysłu egotycznego, 

że zaś egotyczne majaki nieuchronnie owocują lękiem, 

w świecie tym panuje właśnie lęk. 

Nasza wspólna rzeczywistość jest głównie symbolicznym odbiciem lęku 

oraz grubych pokładów negatywizmu, 

nagromadzonych w zbiorowej psychice ludzkiej.
Ponieważ stanowimy z naszym światem całość, 

gdy większość ludzi uwolni się od egotycznych urojeń umysłu, 

ta przemiana wewnętrzna odbije się na wszelkim stworzeniu. 

Staniesz się wtedy mieszkańcem świata, który będzie – dosłownie – nowy. 

Nastąpi skokowa zmiana w zbiorowej świadomości ziemskiej. […]”

E. Tolle - Potęga teraźniejszości

 Gdy przestaniemy się bać nieznanego,

Nie będzie zapotrzebowania na religię.

To lęk przed nieznaną przyszłością i znane zjawiska naturalne,

Ale znane wybrańcom jak zaćmienie Słońca stworzyły pośrednika.

 

Gdy przestajemy się bać o zabezpieczenie podstawowego bytu mamy więcej czasu,

Na poszerzanie horyzontów wiedzy świadomość i odpowiedzi na nieznane zjawiska.

Nie da się uczyć w ciągłym strachu, podobnie jak pracować w stresie,

Niedługo większość z nas będzie się uczyć, a praca będzie rarytasem.

Nie będzie nas stać na błędy jakie teraz popełniamy,

Niszcząc środowisko i wykorzystując surowce do głębi.

Będziemy też bardzo empatyczni i uprzejmi dla siebie,

Będziemy rywalizować o uprzejmości względem siebie.

Czy to utopia? W środowisku obecnego zagrożenia pewnie tak,

Ale musimy wiedzieć, że to głównie media nas straszą dla siebie.

Nadal jest zapotrzebowanie na lęk i strach nawet w zabawach z dziećmi,

Lęk w pewnym stopniu działa jak narkotyk i rodzi też przyzwyczajenia.

Lubimy się bać, ale trochę, natomiast więcej innych straszyć,

Wpisano nam nawet w kulturę zachowań niezłomność odwagi.

Lek przed byciem tchórzem ma zakodowany każdy chłopiec,

Podobnie jak dziewczyny, aby nie być zaocznie obgadywaną. 

Musimy się z lęku otrząsnąć stać się w końcu suwerennymi,

Ale wszystko to nie da się za nikogo zrobić na jego ekranie.

Można jedynie w sercu od niego zacząć i przestać się bać czegokolwiek,

Wtedy niezauważalnie wszystko się jakoś zacznie zmieniać na ekranie.

I choć wieki już minęły, Słońce ani razu nie powiedziało Ziemi:

 „Jesteś mi coś winna”. 

Zobacz, co dzieje się z miłością taką, jak ta:

 rozjaśnia nasze niebo.
- Rumi

A więc grzejmy rozpalonym sercem,

Tak jak Słońce grzeje tą naszą Ziemię.



 A lęk sam odejdzie....