'Utopia, czyli "palec Boga" przeleci nam kolo nosa.'
'Mogę kultywować pokorę i miłość,
Ale potrzeb ludzkich nijak nie ukaże'
/napisała znajoma/
Bo utopią jest samo-tworzenie na ekranie, a prawdą tworzenie od środka..
Pozwól aby się samo działo i oderwij wzrok od ekranu tego co już tu było.
Samo tworzenie działa jak na zasadzie sprzęgła samochodu,
Jak go nie puścisz to nie ruszysz i w zasadzie nie pojedziesz.
Żeby
byli na pasku Urzędu Podatkowego ducha? ale tak poważnie to żadna tajemnica,
Bo
wszystko tutaj rodzi się od wewnątrz i pąk kwiatu z drzewa, jak i człowiek z
ducha.
I jako obraz na ekranie z projektora, tak więc to jest jakiś odpowiednik,
Tej srebrnej nici kłębka życia ducha, a bez niej nie byłoby też i zasilania.
Wszystko cokolwiek człowiek wymyśli staje się za sprawą większości realne,
W iluzji postrzegania nawet gwiezdne wrota do podróży między galaktycznej.
I tak coraz więcej z nas będzie myślało o spotkaniu,
Tak będzie rosło prawdopodobieństwo że się stanie.
,,Co zatem zrobić, kiedy pojawia się zwątpienie i wahanie? Wziąć głęboki
oddech.
Odprężyć się i ponownie zanurzyć się w połączenie z Odwiecznym
JA, ono nie myśli, tylko czuje.
Źródłem myśli jest umysł. Źródłem czucia jest Odwieczne JA.
Źródłem myśli jest umysł. Źródłem czucia jest Odwieczne JA.
Być może – według definicji pochodzącej z umysłu
– nie pomoże to w podjęciu ,,właściwej” decyzji (tak naprawdę nie ma czegoś takiego),
ale sprawi, że poczujemy się o wiele lepiej z samym sobą i swoimi decyzjami.
To wystarczy”.
- Verla Ell Rey ,,Era SIEBIE”
– nie pomoże to w podjęciu ,,właściwej” decyzji (tak naprawdę nie ma czegoś takiego),
ale sprawi, że poczujemy się o wiele lepiej z samym sobą i swoimi decyzjami.
To wystarczy”.
- Verla Ell Rey ,,Era SIEBIE”
"Dogmat jest niczym innym, jak surowym zakazem myślenia."
- Ludwig Feuerbach
- Ludwig Feuerbach
Prędzej
czy później wszyscy zatracamy się, gubimy naszą duszę,
zapominamy o
niej, nie widzimy sensu istnienia;
możemy wòwczas zatopić się w mdłości
życia i rzeczywiście tak jak opisuje to baśń:
"Otóż
zdarzyło się pewnego razu, że złota kula nie spadła do rąk królewny po
podrzuceniu w górę,
lecz uderzyła obok niej w ziemię, skąd wpadła do studni.
lecz uderzyła obok niej w ziemię, skąd wpadła do studni.
Królewna goniła ją oczyma, ale kula zniknęła, bo studnia była
głęboka, że dna nie było widać.
Królewna zaczęła płakać i płakała coraz
głośniej, nie mogąc się uspokoić."
Nie da się niczego stworzyć, gdy nie mamy z duszą kontaktu,
Możemy tylko postrzegać chaos tworzenia innych i przeszłości.
I nie z taką żabą na zewnętrznym ekranie tylko złotą kulą w sercu,
Musimy znaleźć ją pokochać i z nią się stopić jakby tam już była.
Kiedy dusza tworzy, to wszystko dzieje się tutaj jak w cudownej bajce,
Wystarczy nam odpuścić kierowanie, a przyzwolić, jak Adamus mówi.
Wtedy płynie życia film jak na seansie w kinie,
I w każdym momencie możemy go zatrzymać.
Świadomość duszy łączy się ze samoświadomością umysłu,
Wszystko tu staje się proste, bez walki o racje i opinie innych.
I w każdym momencie możemy go zatrzymać.
Świadomość duszy łączy się ze samoświadomością umysłu,
Wszystko tu staje się proste, bez walki o racje i opinie innych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz