Hologram

Kto, gdzie jest i w jakim hologramie,
Jest podobnym dylematem, co i wiara.

Ateiści myślą, że kochają, a wierzący, że wystarczy Go czcić, 
A wszystko rozbija się o to, kogo my tu mamy kochać i czcić?

Hologram? czy uczestników hologramu, czy twórców?
Podobnie jest z przedmiotowością jak i podmiotowością.

Dlatego miłość tak pojmowana to zawsze kogoś wyróżnia od innych,
Raz przekłada podmiotowość boga, ponad przedmiotowość ludzi i bytu,
A drugi raz stawia na uczestnictwo żywe w przedmiotowym programie..

Sądzę, że trzeba jedno i drugie odłożyć do lamusa,
A samemu przyjmować wszystko jak leci z zaufaniem.

To wydaje się być tu jedynym uczuciem do akceptacji,
Albo kochać wszystko, albo nic i pozostawić w spokoju.

Z drugiej strony jeśli się w taki program już wchodzi,
To trzeba go przeżywać jak najgłębiej i jak się potrafi.



I tu mamy klucze od życia i jako w pociągu,
Lepiej oglądać ze środka, czy na zewnątrz?

Dla mnie wydaje się fakt świadomości dylematu,
Jako świadomość możliwości wejścia i wyjścia.

Świadomość tego przeżywania daje choć chwilowe szczęście,
A brak świadomości trzyma nas jak więźnia w jaskini strachu.



Wydaje się, że jesteśmy w potrójnym hologramie, jak i nie więcej,
W każdym mamy w sobie hologram całości, a świadomość wędruje.

Stąd taki ogólny wniosek, ze to są dzieje w jednym ma wpływ na pozostałe,
Jak to, że jesteś tym co jesz i serwujesz innym układom siebie i gdzie indziej.




Tempus fugit i na nowo, gdzieś indziej się odnawia,
To ciągła transformacja jednego w drugie, jak prąd.

Co robisz, jesz i myślisz ma też wpływ na pozostałe fraktale,
 Podobnie nasze myśli o tym, co to samo robią inni na ekranie.

https://www.youtube.com/watch?v=RjmUVWFY3Bc



Nowy potencjał rodzi się od roku 2012,
Jest to coś, czego nie było dotychczas..

"Człowiek we wszystkim powinien starać się 
utrzymać wewnętrzną równowagę. 
 Wszędzie tam, gdzie coś otrzymuje, 
powinien zrównoważyć to czymś, co daje. 
Inaczej jego wewnętrzny duchowy potencjał maleje,
 a powinien z dnia na dzień być coraz większy, 
aby jeszcze była siła na duchową pracę."

 

Takie są zasady wznoszenia się w hologramie,
Należy pamiętać teraz tak podobnie jako motyl,
Zamknąć się w kapsule poczwarki nic nie jedząc,
By za chwilę wyjść z niej wybuchem nowego życia.

Krzyż w hologramie też oznacza odciętą i rzędną, 
Widzimy i wierzymy w rzędzie stawiając rodzinę, 
Obcych i wrogów, w odciętej prowadzącej do Źródła,
Tak też wymyślonych przez umysł hierarchię bogów, 
Jednocześnie zapominając, że i w rzędnej i w odciętej, 
To jesteśmy rodziną podzieloną naszą w czasie uwagą, 

Nie ma niczego poza nami i jako Jeden Stwórca, 
Który tak się właśnie podzielił tu holograficznie, 
To tak jak Ziemia południkami i równoleżnikami.

Czy ten fruwający delfin jest już gatunkiem wyższej istoty,
A ten drugi w wodzie innym i mu podległym? Są Jednością!