Współczucie

,,Światło i ciemność są nierozłącznie związane ze sobą i z życiem na Ziemi, 

a człowiek żyje pomiędzy nimi, korzystając z obu i formując siebie”.
- Mistrz Morya

Więc to światło wydzieliło z siebie to słabsze światło,

Aby w jego cieniu zobaczyć siebie i jak samo świeci,

Więc tak powstało tło słabsze by zajaśniało mocniejsze.

Aby to też zrozumieć zastosowało lustro, ale to nie wszystko,

Bo punktowo nie mogło się zobaczyć i podobnie w bezruchu,

A więc zastosowało wklęsłe lustro i rozbiło siebie na kawałki.

A, żeby to utrzymać w całości i zastosować ruch ewolucji,

Wsadziło całość swego rozbicia w wielki wirnik i magnes.

Tak też powstało pierwotne życie te rozbite na kawałki,

Wielka ewolucja w wielkim magnesie składa je do kupy.

Ewolucja w ruchu tak powstaje, tak jak w trakcie jazdy pociągiem,

To żeby stała się widzialną musi być sama rozbita na kolory tęczy,

Podobnie na nieskończoność samej siebie w rodzajach i gatunkach.

Aby powstał trzeci wymiar przestrzenny jak i wibrację spirali i człowieka,

Takiego, co by też zawierał wszystko wewnątrz co projektuje się na zewnątrz,

By tak jak on inne gatunki swobodnie się przemieszczały za własnym obrazem.

Aby obraz siebie w zwierciadle powstał musi być nieskończenie obserwatorów,

Różnie na to patrzących i wysyłających energię twórczą uwagi obrazu zmysłów.

Nie ma obrazu bez jego tła, a więc wybór do nas obserwatorów należy,

Czy tłem dla światła jest taka ciemność, czy ciemność tłem dla światła.

Właśnie to współczucie jest takim języczkiem uwagi,

Na co zwracamy sami ciekawi zmysłowych doznań,

One tworzą obraz i zmysłowy odbiór emocji wyrazu.

Aby nie zmącić samemu ją tak, jak powierzchnię wody na jeziorze,

Trzeba współczuć, ale nie biorąc tych innych problemów do siebie,

To współczucie zmienia nasz wewnętrzny obraz i rzutuje na ekran.

 

Więc to współczucie, to nasz wewnętrzny stan świadomości,
A nie wtrącanie się w stany innych i nieszczęśliwych losów.

Może wydawać się to dość egoistycznym punktem widzenia,
Ale tylko wewnętrznym uczuciem współczucia go zmieniamy.

Energia jak z projektora naszego serca, wypływa na zewnątrz,
Choć byśmy nie wiem jak ją próbowali z zewnątrz, nie wyjdzie.