Powrót ze snu

 

 

Dziś ciekawe, miałem sen o tym, jak się dobrze bawiłem,

Opowiadając znajomym w nim kuriozalne kawałki z tego,

Oczywiście świata, a w tamtym w trakcie snu równoległym.

 

Nie mogli się zadziwić, że nie stosujemy narkotyki naturalne jako lecznicze zioła,

A ich wyciągi trujące oderwane od natury są produkowane w fabrykach z chemii,

W tamtym zdrowszym święcie, nie było nic sztucznego, poza naturą Stworzenia!

 

Śmiali się długo z nas, a ja z nimi, ale z odcieniem łezki żalu w oku,

Bo tamten świat równoległy i leżący jak pokrojony plasterek chleba,

Był żywy i leżał nie daleko naszego, jak kromka chleba, obok kromki.

 

Opowiadając im jak interes jednostki jest ponad całym ogółem,

Śmiałem się z nimi do łez, ale z goryczą opowiadając o naszym.

Ryczeli ze śmiechu z tego, co to może pomysł jednego tu człowieka,

Ale przede wszystkim z tego, jak inni zgadzają się z nim posłusznie?

 

 

Te inne światy, które we śnie odwiedzam,

Są jak te inne pokoje sąsiednie do naszego,

A my do nich wskakujemy jak rybka do nich,

Z jednego do drugiego w zależności od myśli.

/patrz obrazki powyżej/

 

 

 

Dopiero to od niedawna wszyscy zaczynamy sny pamiętać,

Jedni jako czarno białe inni jako kolorowe, albo jako podróż.

Powoli zaczynałem w nich słyszeć głosy, a nawet dyskutować.

 

Najtrudniej jest je zapamiętać gwałtownie wybudzonym,

Łatwiej, gdy się nie używa budzika jak ja na emeryturze,

Najważniejszy jest moment wybudzenia i schodzenia jw.

 

Kiedyś już pisałem o tym jakie miałem wizje

To jakaś dziwna forma snu jakby odtwarzana,

Albo, ze starego zapisu, jak my z odtwarzacza,

Albo z innego bytu dziejącego się równolegle.

 

Było to w Krynicy górskiej, a zafundowałem sobie cztery,

Pokazywały mi się obrazem tak jak na płycie kompaktowej,

Która natychmiast ruszyła jak koń z kopyta, a ja był obserwatorem:

 

 

W tych wizjach to ja nie byłem widzialny, a może nie gotowy?

Nie wiem, bo było to dość dawno, około dwadzieścia lat temu.

Bo jak rok temu opisywałem w szpitalu, gdzie byłem widzialny.

 

Jak wtedy i nie to było ważne, ale za to,

Jak cztery wizje były ze sobą połączone,

Pasowały do siebie, jak takie klocki 'lego',

Dotyczyło to mojej rodziny obecnej w życiu.

 

Wobec tego rodzi się natychmiast takie pytanie,

Czy nie dzieje się to razem, ale w innym pokoju?

 

A we śnie, odwiedzamy siebie i swoje dalsze pokolenia,

W zależności od zainteresowań duszy dla wspólnej nauki?

 

Czyli pokonujemy barierę liniowego czasu tych różnych pokoi,

Aby w końcu wejść z powrotem do wspólnego salonu rodziny!

 

 

We wszystkich rolach i ze wszystkich pokoi razem...

To nie bajka, bo to potwierdzają zapisy starożytnych,

Najnowsze zdobycze fizyki kwantowej, nie tylko w teorii,

Podobnie też zeznania tzw. umarłych po śmierci klinicznej.

 

Koło 'Samsary' powoli traci swoje szprychy rozdzielenia,

Tego się właśnie obawiają lokalni tych pokoi manipulatorzy!