WĘDROWIEC

 

 

WĘDROWIEC

Dokąd zmierzasz wędrowcze
snując piękno życia swego
niepowtarzalność...
i wyjątkowość
lice twoje
tak jasne
czoło
godnie wzniesione
serce
na oścież otwarte
i dłonie
twoje dłonie
w geście przyjaźni
w geście czułości
braterstwo
przyrodzone
i wolność
istoty swojej
która
jak pieśń zmienia swe nutki
brzmi symfonia tworzenia
mijają nieboskłony
dokąd zmierzasz
wędrowcze gwieździsty
i po co?
Życie - celem jest moim
koncert wszechmożliwości
spełnienia siebie we wszystkim
pełnia mojej boskości.

Elen Elijah
www.epokaserca.pl

 

 

Każdy jest wędrowcem, ale tylko nie wielu ma świadomość,

Bo ta świadomość przychodzi dopiero na końcu naszej drogi,

Wtedy doznasz olśnienia i nie będziesz innych o drogę pytał.

 

Gdy przykładowo spotkasz kapłana i się ciebie zapyta, kim jesteś,

Odpowiesz, że tu jesteś wędrowcem, wtedy zobaczysz zdumienie,

Potem zaciekawienie, a na koniec zrozumienie i mnie to spotkało.

 

Tak teraz spotykają się świadomi wędrowcy i mają do siebie szacunek,

Od tego czasu spotykając się od czasu do czasu wymieniamy uśmiechy. 

 

Gdy nie zrozumiesz, że spotykając tu ludzi,

Spotykasz swoich prawdziwych nauczycieli,

Będziesz potykał się o nich, jak o przeszkody.

 

Każdy z nas jest nauczycielem dla drugiego,

Gdy zrozumie, że to Istota Ducha przemawia,

Używając wędrowca za swojego tu pośrednika.

 

 

http://www.duchoweuzdrawianie.pl/
 

Nie ma złej drogi dla prawdziwego wędrowca,
A kiedy uważnie studiuje wiedzę i znaki z góry,
Nic tak nie pomaga jak prosta intuicja i pewność.

Wtedy objawia się taka boska pewność pierwszej myśli,
W każdej dziedzinie naszego życia do pewności wyboru.
A do tego przychodzi radość wspólnoty w doznawaniu życia.

Pierwsza genialna myśl, że nie jesteśmy tu sami,
I to nie na zewnątrz tego niebezpiecznego świata,
Ale za to od wewnątrz i poprzez kontakt z sercem.