Wina

Skąd się wina jakakolwiek bierze?

Ano z mea culpa wbita w pierś w KK.

Od dziecka jesteśmy przez dorosłych oskarżani,

A potem pieczętowani sakramentami winy w KK.

 

Dziwne to na co stać umysł i aby się mógł wymigać od odpowiedzialności,

Wymyślono nawet całą instytucję KK i religie do załatwiania tego wymysłu.

Aby nie przyjąć odpowiedzialności za czyny swoje tylko winę!

A wystarczy trochę uwierzyć w prawo konsekwencji czynów ...

Kto czym wojuje od tego ginie, a co myślisz się dzieje tobie,

Nie tylko to, co o sobie, ale przede wszystkim o tych innych.

Wina jakoby staje się sierotą, za którą można zapłacić na tacę,

Gdzie od tych win skamieniał sam kościół i jego kapłanów serca.

W końcu ile można usłyszeć kłamstw usprawiedliwień bez związku,

I samemu przestać grzeszyć z myślą rychłego rozgrzeszenia ....

Żeby ten proceder trwał w czasie rozmywa się odpowiedzialność,

Co do winy na całość społeczeństwa i samego Boga, że to stworzył.

Nie mówi się jasno, że to stwarzają aniołowie do spółki,

Ci twórcy w Niebie i odtwórcy wcieleni tutaj dla hecy.

Wmawia im się grzech pierworodny i reinkarnację,

Nawet piekło i czyściec tak jakby nie było go tutaj ...

Całe szczęście:

Żeby kraść i trzymać innych w ciemnocie tworzy się instytucje,

Wrzuca się do nich wszystko; prawo, bezprawie, winę i karę ....

I w ten sposób w nich wszystko się rozmywa jak i porządek,

Można kraść, tumanić nauczać i pouczać bez konsekwencji.

Na dodatek co byś nie zrobił to dostaniesz rozgrzeszenie,
Ale gdy nie potwierdzisz kasą czeka potępienie w piekle.

Nie ma winy, gdy jest miłość, bo ona jest za tym ekranem,

Gdy wejdziemy w stan ciszy, to wszystko wraca do normy.