Wyjście

Wyjść poza bańkę kosmosu, aby dostać się do Nieba, a to nie jest łatwo. 

Trzeba znać kody. A je zdobywa się czystym sercem i pięknym umysłem. 

Cnotami szlachetnego postępowania. Wiesiu

To tak jak czwarta droga Gurżijewa, to jak trzecia przy odejściu stąd,

Niby masz wpływ na własną decyzję, ale zatrzymuje niska wibracja.

Dlatego nie należy się spieszyć do Nieba, gdy nie jest się przygotowanym,

Sam niczego nie poznasz nawet jak będziesz już przed i miał zdrowe ciało.

Wibracji jako aury tutaj stąd nie widać, a podobno stamtąd można zobaczyć,

Nie wiem, ale wierzę przekazom, bo jakby nic nie wiedzieli to by nie pisali.

Wyjście autora z własnego obrazu zapisanej książki życia,

Jest tylko możliwe, gdy się całość fabuły życia sama dopełni.

Wszelkie drogi na skróty prowadzą na zaułki życia opowieści,

Prowadzą i w głąb i na błędne jak i dłuższe drogi i ich rozstaje.

Ale najczęściej w głąb do zewnętrznej iluzji postrzegania przekonań,
To one widzialne jak na dłoni stoją murem jak las drzew przed nami.

Na nich nigdy nie ma odpoczynku ani zakończenia drogi czasu,

To co o czym marzymy zawsze leży poza bramą opowieści życia.

Wszelki wdech i wydech jak i ruch jedyny naprzód,

Daje złudną nadzieję odpoczynku jak to w bezczasie.

Jedynie medytacja w sam czas zatrzymuje, ale też i złudnie dla Joginów,

Mogą w ten sposób ominąć bez większych szkód inne niebezpieczeństwa.

'Pewnego dnia odkryjesz prawdziwe znaczenie słowa szczęście. 

Będziesz wiedział, jak to jest istnieć w tym stanie, 

niezależnie od tego, co dzieje się wokół ciebie. 

Twoje szczęście nie będzie już warunkowe. Jak to jest? 

Dlaczego nie dajesz sobie podgląd,

 jak to byłoby być szczęśliwym, bez względu na wszystko?

Rozumiesz, że te stany istnienia są wszędzie wokół ciebie, 

istniejące jako częstotliwości wibracyjne. 

Żeby się do niego dostać, powinieneś po prostu zrobić zamiar udać się 

do tego miejsca, do tej częstotliwości i pozwolić się do niej prowadzić. 

Nie jest to coś, co można osiągnąć za pomocą waszych umysłów 

i procesów myślowych. Jest to coś, na co musisz pozwolić sobie dryfować'.

Tradycja i jej święta, to jak dzień świstaka, a przez KK utwierdza
Nas wszystkich w niemocy i w przekonaniu o fikcji śmiertelności..

Wyjście z niej jest prawdziwym wyjściem, jak z kina..