Człowiek

Podejrzewam - człowiek jest tylko możliwością,
medytacją nad własnym dopełnieniem.
Złożony jest z żywiołów szczodrze, bez przesady.
Żywią go demony krwawym mięsem mroku,
poją go świetliste wody źródeł czasu,
stwórcy przeznaczenia rzeźbią jego ciała,
z których to widzialne nie jest oczywiste.

        Podejrzewam - człowiek nie na podobieństwo
        obraz jest stworzony. Takowe pochlebstwo
        łatwa to pułapka i życiem się nazywa.
        Uwikłany w czynność ojca-matki życia,
        przez energo-potęgi zazdrośnie strzeżony
        jest mostem zwodzonym Wielkiej Obietnicy.
        Podejrzewam - człowiek to byt osaczony.

„Raz wypowiedziane słowo już do Ciebie nie powróci. 

Dlatego uważaj co mówisz i wobec kogo. 

Nie od razu każdemu możesz wszystko powiedzieć. 

Jednakże do miłości powinieneś zachęcać każdego. 

Tego potrzebują wszyscy, tu nie oszczędzaj słów i wysiłku”

- słowa Ojca Pio. 

 

Więc chyba nie mam przy człowieku zostać

stawać się ciągle na wyskoki innych

Może lepiej przy sobie i swoim pozostać

wyobrażeniu bez złych wspomnień nienawistnych?

 Ktoś nas dołuje i ktoś daje też nadzieję

jakby pogrywał życiem zawsze za krótkim

Pobudzał, a za drugim razem dołował

jakby chciał powiedzieć, kto tu rządzi...

Po tym wszystkim wszystko na ekranie staje się już śmieszne

te strachy na Lachy, obcych statki UFO i inne teorie spiskowe.

A wszystko po to tylko abyś stał się suwerennym i nie przeszkadzał

siłom niewidzialnym ciało transmutować do przemiany duchowej...