NIE PODTRZYMAM ILUZJI TWOJEGO CIERPIENIA.

Oskarż mnie o bezduszność ale, nie zatopię się z Tobą w Twoim smutku, 

by zatracić się w morzu cierpienia.

Zamiast tego, powiem Ci - smutek to stan, którym nie jesteś, 

smutek to stan z którego możesz zrezygnować.

Mogę wejść z Tobą w najgłębszy smutek, towarzyszyć Ci na dnie piekła, 

ale tylko po to by pokazać Ci, że nim nie jesteś.

Z przyjemnością poprowadzę Cię w głębiny cierpienia, zwątpienia i beznadziei, 

ale tylko po to, by pokazać Ci iluzję tych stanów.

Wejdę z Tobą w bagno Twoich lęków, ale tylko po to by na ich dnie, 

zasiać z Tobą ziarno odwagi.

Usiądę z Tobą w środku chaosu, przytrzymam Cię za rękę, byś zobaczył,

 że jesteś spokojem w oku cyklonu, niezmiennością w środku szaleństwa. 

Poczekamy , przeczekamy i wyjdziemy tacy jak weszliśmy nienaruszani i niewinni.

Oskarż mnie o bezduszność ale nie podtrzymam Twojej iluzji.
Masz do mnie żal, że widzę Cię poza cierpieniem?
Masz do mnie pretensje, że wiem iż jedynie sekunda dzieli Cię od tego byś zaufał miłości?

Jestem miłością - zaufaj mi.

Grafika: Light by lorency
Źródło: 1, 2, 

To bardzo istotny problem stwarzania życia, czy odtwarzania, 
Bo jesteśmy jako duch uwięzieni w projektorze jako światło  ...

Co może tylko padać na kliszę jak wiązka, którą mu jej podstawiają
 Zmuszając do projekcji ciągle tego samego filmu jak w dniu świstaka.

Z maleńkimi zmianami postaci itp. i to właśnie jest to więzienie inkarnacyjne,
 Całą resztę można sobie dośpiewać i to, że nam wmawiają wolny wybór woli.



A dodatkowo duch jest rozciągnięty na innych liniach czasowych, 
Tylko w jednej jest pełną świadomością i w niej o reszcie tylko śni.

Podobno teraz naszych panów niepokoi, że wszystkie one budzą się w świadomości.
Jak kwiaty cyklicznie na wiosnę i będą się łączyć się świadomością duchową razem.
 
Porównując nas do istoty światła zamkniętej jak w diafragmie ograniczeń,
Sam projektor i soczewka nie jest czymś złym, ale ogranicza nasze światło.

Dlatego się porównuje nas do istot w czasie transformacji,
Jak do poczwarki przetwarzającej się w motyla, czy rzutnika.




Projekcja cząstkowych obrazów zamknięta w liniach czasowych,
Daje nam możliwość  teraz stopniowego rozwoju świadomości...

Jak i to co najważniejsze zrozumienia doświadczeń cząstkowych jako całości,
Jak iskierce co zapragnęła siebie zobaczyć na tle ciemności i widzieć wzrost.

Musiała zostać na własne życzenie rzucona w ciemność,
Jako oddzielenie od światła całości, aby móc sama wrócić.



Teraz zaczyna siebie rozpoznawać w innych ludziach,
Jako zagubiona cząstka iskier i tego samego światła....