Klucze do Królestwa

Klucze do królestwa wiszą nam na szyi i na obręczy koła,

Do głowy tak obrębionej nie przyjdzie myśl, gdzie one są.

Zawsze jest trudno cokolwiek zobaczyć, gdy ma się na nosie lub pod nim,

A tak się wydaje być z nimi jeśli chodzi o oceny i osądy szczególnie innych.

Gdy przestajemy cokolwiek osądzać i zaakceptujemy status quo,

Stają się tak lekkie, że nawet ich potrzeby to już nie dostrzegamy...

'Najpierw musicie uwolnić się od osądów, które macie o sobie i innych, 

zanim będziecie mogli przejść obok czegoś, co współtworzyliście 

w swoim życiu i na swoim świecie. 

Teraz nadejdzie czas, kiedy zwolnicie wszystkie swoje wyroki, osądy 

i staniecie w miejscu akceptacji wszystkiego i wszystkich.

 To jest moment, w którym przekroczyłeś perspektywę swojego ego.'

'Wasze ego dobrze wam służyło w sposób, 

w jaki prowadziło tam pokaz na Ziemi od tak dawna,

 ale nadszedł czas, aby rozpoznać, że w życiu jest coś więcej niż przetrwanie, 

i że jest więcej do doświadczenia w równości niż jest w separacji i segregacji. 

Możesz osiągnąć o wiele więcej poprzez wspólną pracę, 

ale żeby to zrobić, musisz najpierw uwolnić swoje osądy innych.'

Powinniście również uznać, że osądy te istnieją z powodu czegoś,

 co uczyniliście w przeszłości i nie wybaczaliście sobie. 

Więc musicie to zobaczyć w słowach i czynach kogoś innego, 

zanim będziecie mogli rozpoznać, jak się przez to wyzwolicie, 

i wtedy będziecie mogli uwolnić swój osąd, ponieważ rozpoznacie, 

że przebywanie w miejscu sądu nie czuje się zbyt dobrze.

 

Tak właśnie rozumiem porównanie naszego życia do teatru z amfiteatrem,

Ziemia to jego deski z nami aktorami, amfiteatr to wyższe światy - widownia!

„Jezus zrezygnował z wszystkiego; z całego bóstwa jakie miał w Niebie. 

Całkowicie ogołocił siebie z boskości, kiedy rodził się na Ziemi.

 Stał się bratem, dobrym człowiekiem”

 - słowa Ojca Pio.