Ciekawe

Jak ktoś świadomie zabija, tnie drewno i masakruje szczypawice, 

muszki, komary, mrówki czy inne stworzonka 

- nie nadaje się na żadnego myśliciela,  

filozofa, polityka, lekarza, króla. 

Ale z drugiej strony takie jest tu życie, 

niezbyt szlachetne i niezbyt współczujące. 

Wszyscy są genetycznie zaprogramowani do zabijania natury. 

Trzeba się w końcu z tego wyrwać 

i opuścić to galaktyczne siedlisko krzywd 

i przenieść się do Oryginalnego Nieba. 

Na razie świadomością, a potem w całości. 

Wiesiu

Nie da się żyć w naszym życiu całkowicie bez strat,

Ciekawość życia w pewnym sensie usprawiedliwia.

Lecz już świadome życia zabijanie, to jak piłowanie gałęzi,
Na którym cały czas siedzimy nad przepaścią nieistnienia.

Współtworzenie życia polega ciągle na naszych wyborach,
Bo to potencja wszystkiego co jest możliwe do stworzenia.

Wybieramy i tkamy własną koronkę i wplatamy ją w całość,
Całość Stworzenia iluzji jest średnią arytmetyczną całości ...

Cierpimy wtedy, gdy oddalamy się od średniej i wzrasta jej napięcie,
Ale jednocześnie naciągamy ją do swoich wyobrażeń i taki nasz udział.

To jednocześnie dawanie czegoś od siebie i przeciąganie liny wzrostu,
Sieć sama się napręża i rozpręża, ale nie zrywa daremnie dla całości.

 

Czasami następują za duże naprężenia wtedy pająk ducha próbuje naprawić,
Wciela się sam w jedno właściwe oczko Kwiatu Życia i sieć poprawia tkając.

Czasami wciela się też sama królowa i wciela rodząc samego króla,
Poświęca swoje życie i jego, aby poprawić i uwolnić naprężenie.

Wszystko ma cel, jakim jest przeżycie i zapamiętanie zdobytego doświadczenia,
Ciekawe to wszystko i do czego zmierza poszerzona nasza świadomość bytu ...

Życie to taniec na utkanej tkaninie Stworzenia czasoprzestrzeni,
A każdy z nas jest jego ważną częścią zawierając '1' z nici całość ...

Absolutnie nic nie jest tym, czym wydaje się być, ponieważ prawdziwa natura,
Sensu i celu tych rzeczy pozostaje głęboko ukryta pod pozorami rzeczywistości.