Ta mało znana modlitwa została napisana przez autora Małego Księcia
– Antoine de Saint-Exupéry w jednym z najtrudniejszych okresów w jego życiu.
Panie, nie modlę się o cuda ani o wizje,
proszę tylko o siłę na moje dni.
Naucz mnie sztuki małych kroków.
Uczyń mnie bystrym i zaradnym, abym potrafił dokonywać ważnych odkryć
i nabywać doświadczeń wśród różnorodności każdego dnia.
Pomóż mi lepiej wykorzystywać mój czas.
Obdarz mnie zmysłem odróżniania tego co ważne od tego, co nieistotne.
Modlę się o siłę dyscypliny i umiaru, nie tylko aby przejść przez życie,
ale i po to by przeżywać swoje dni pożytecznie,
i dostrzegać niespodziewane przyjemności i wzloty.
Uchroń mnie przed naiwną wiarą, że wszystko w życiu musi iść gładko.
Daj mi trzeźwe rozpoznanie, że trudności, porażki,
wpadki, niepowodzenia są nam dane przez samo życie,
byśmy mogli wzrastać i dojrzewać.
Ześlij mi właściwą osobę we właściwym czasie,
która będzie miała dość odwagi i miłości, aby mówić prawdę!
Wiem że wiele problemów rozwiązuje się bez mojej pomocy,
więc proszę, naucz mnie cierpliwości.
Wiesz jak bardzo potrzebujemy przyjaźni.
Uczyń mnie godnym tego najpiękniejszego, najtrudniejszego,
najbardziej ryzykownego i kruchego daru życia.
Daj mi tyle wyobraźni, abym mógł dzielić się z innymi odrobiną ciepła,
we właściwym miejscu, o właściwym czasie, poprzez słowa czy w milczeniu.
Oszczędź mi strachu przed przegapieniem czegoś w życiu.
Nie dawaj mi tego co wydaje mi się że pragnę,
lecz to czego naprawdę potrzebuję.
Naucz mnie sztuki małych kroków!
– Antoine de Saint-Exupéry w jednym z najtrudniejszych okresów w jego życiu.
Panie, nie modlę się o cuda ani o wizje,
proszę tylko o siłę na moje dni.
Naucz mnie sztuki małych kroków.
Uczyń mnie bystrym i zaradnym, abym potrafił dokonywać ważnych odkryć
i nabywać doświadczeń wśród różnorodności każdego dnia.
Pomóż mi lepiej wykorzystywać mój czas.
Obdarz mnie zmysłem odróżniania tego co ważne od tego, co nieistotne.
Modlę się o siłę dyscypliny i umiaru, nie tylko aby przejść przez życie,
ale i po to by przeżywać swoje dni pożytecznie,
i dostrzegać niespodziewane przyjemności i wzloty.
Uchroń mnie przed naiwną wiarą, że wszystko w życiu musi iść gładko.
Daj mi trzeźwe rozpoznanie, że trudności, porażki,
wpadki, niepowodzenia są nam dane przez samo życie,
byśmy mogli wzrastać i dojrzewać.
Ześlij mi właściwą osobę we właściwym czasie,
która będzie miała dość odwagi i miłości, aby mówić prawdę!
Wiem że wiele problemów rozwiązuje się bez mojej pomocy,
więc proszę, naucz mnie cierpliwości.
Wiesz jak bardzo potrzebujemy przyjaźni.
Uczyń mnie godnym tego najpiękniejszego, najtrudniejszego,
najbardziej ryzykownego i kruchego daru życia.
Daj mi tyle wyobraźni, abym mógł dzielić się z innymi odrobiną ciepła,
we właściwym miejscu, o właściwym czasie, poprzez słowa czy w milczeniu.
Oszczędź mi strachu przed przegapieniem czegoś w życiu.
Nie dawaj mi tego co wydaje mi się że pragnę,
lecz to czego naprawdę potrzebuję.
Naucz mnie sztuki małych kroków!
Stan deszczowej piosenki jest takim happy stanem 'euforii',
Jak już pisałem najmocniejszy było to na pace samochodu.
Gdy po zdanej maturze jechałem autostopem nad morze,
Nie da się tego opisać trzeba to samemu przeżyć osobiście.
Łaskotanie w brzuchu przechodzące, aż do gardła,
Jak szampan z bąbelkami, gdy pierwszy raz widzisz...
Szeroko otwarte szczęśliwe oczy ukochanej,
Na pewno to przychodzi z czakry słonecznej.
Jak już pisałem najmocniejszy było to na pace samochodu.
Gdy po zdanej maturze jechałem autostopem nad morze,
Nie da się tego opisać trzeba to samemu przeżyć osobiście.
Łaskotanie w brzuchu przechodzące, aż do gardła,
Jak szampan z bąbelkami, gdy pierwszy raz widzisz...
Szeroko otwarte szczęśliwe oczy ukochanej,
Na pewno to przychodzi z czakry słonecznej.
https://www.facebook.com/?ref=tn_tnmn
Wróćmy do tego jak opowiada Jeremy Iron:
Jeremy Irons powala nas swoimi przemyśleniami.
Stawia pytania i wnioski tam, gdzie ludzie zapomnieli,
Jak mamy reagować na otaczającą nas rzeczywistość.
Być może ta jego wypowiedź zmobilizuje i nas,
Do lepszego zrozumienia otaczającego nas świata,
Ale dokładniej do wykreowanego sztucznie systemu,
W którym pogoń za pieniądzem staje się sednem życia.
A jeżeli nadejdzie owe zrozumienie co wtedy?
Czy faktycznie nam się taki żywot podoba,
A czy też nie za bardzo?
I co wtedy, jeżeli pomyśleliście, o drugiej opcji?
Opcji uwolnienia i tego, od systemu zmuszającego do pracy,
Na rzecz ciągle innych i modnych, a niepotrzebnych rzeczy.
http://kochanezdrowie.blogspot.com/2016/08/jak-zmienio-sie-nasze-zycie.html
Stan deszczowej piosenki to stan równowagi ducha,
Obu mózgów współpracujących ze sobą poprzez serce.
Wtedy przyjdzie co duch zechce, a on wie najlepiej,
Co chce w naszym życiu przeżywać, a co nie chce.
Wróćmy do tego jak opowiada Jeremy Iron:
Jeremy Irons powala nas swoimi przemyśleniami.
Stawia pytania i wnioski tam, gdzie ludzie zapomnieli,
Jak mamy reagować na otaczającą nas rzeczywistość.
Być może ta jego wypowiedź zmobilizuje i nas,
Do lepszego zrozumienia otaczającego nas świata,
Ale dokładniej do wykreowanego sztucznie systemu,
W którym pogoń za pieniądzem staje się sednem życia.
A jeżeli nadejdzie owe zrozumienie co wtedy?
Czy faktycznie nam się taki żywot podoba,
A czy też nie za bardzo?
I co wtedy, jeżeli pomyśleliście, o drugiej opcji?
Opcji uwolnienia i tego, od systemu zmuszającego do pracy,
Na rzecz ciągle innych i modnych, a niepotrzebnych rzeczy.
http://kochanezdrowie.blogspot.com/2016/08/jak-zmienio-sie-nasze-zycie.html
Stan deszczowej piosenki to stan równowagi ducha,
Obu mózgów współpracujących ze sobą poprzez serce.
Wtedy przyjdzie co duch zechce, a on wie najlepiej,
Co chce w naszym życiu przeżywać, a co nie chce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz