piątek, 12 sierpnia 2016

Drzwi



Drzwi otwierają się tylko w jedną stronę,
Dlatego tak trudno wrócić ze strony bytu.

Sam musisz to zrobić dlatego nawołują do wnętrza,
Tak tworzą się spory jakiego i gdzie w samym ciele.

Najczęściej do serca, który dobrze się kojarzy z miłością,
Ale my nic prawie nie wiemy jak o budowie ciała i świata.

Klucz musi być w realnym świecie, a którego odbicie oglądamy,
To fakt, że cały program mamy w sobie w ciele i w świadomości.

Jeśli świadomość go tworzy, to poza ekranem rzeczywistości,
A więc my jako świadomość jesteśmy poza nim jako projektor. 

'Wstajesz rano, otwierasz oczy i masz wybór ... 




'Świadomie dążysz do tego czego pragniesz 
i widzisz, co bezcennego już masz ... 
Bierzesz każdą chwilę i jesteś uważny(a) na świat, 
który daje nam niezliczoną ilość wskazówek ...
Idziesz za sercem, ale podpytujesz rozum, 
by potem jeszcze posłuchać ciała, 
które równie wiele ma do powiedzenia ... 

Nikt nie jest w stanie powiedzieć Ci, 

co dla Ciebie jest najlepsze 

ani odebrać Ci tego kim jesteś
 - dopóki na to nie pozwolisz... 
jak wiele zależy od Ciebie (?)

Wspaniałości Drodzy..'



Więc drzwi są poza nami i nie musimy się o nie troszczyć,
Same się kiedyś zamkną i wrócimy do prawdziwego domu.

http://tamar102.bloog.pl/id,355711118,title,ROZPUSZCZANIE-STAREGO-SWIATA-PRZEKAZ-SERCA,index.html

To co widzimy i zatwierdzamy świadomością to nasze postrzeganie,
Oraz przekonania o teoriach spiskowych, które trzymają nas tutaj.


'Ukochani! 
Rozpuśćmy wszelką informację i oczekiwania, 
że coś się stanie samo w taki czy inny sposób, 
bo w taki sposób iluzja, czyli świat zewnętrzny, 
który stworzyliśmy, opóźniał nam nasze własne Przebudzenie.'
/napisał Grzesiu/



Na prawdę glosujmy, a to czego nie ma,
Wtedy się sprawdzi to, co być miało ..

Może tak może nie to zależy w co uwierzymy na prawdę,
A prawda jest tylko potencjałem co być może, a nie musi.

A więc otwierajmy drzwi do naszego potencjału świadomości,
To najlepsze i prawdziwe co nas dobrego może spotkać tutaj.

Najpierw stworzyliśmy potencjał światów, a one wyrosły,
My wchodząc w cykl narodzin i śmierci jako zapominania.

Wpadliśmy w pułapkę stworzoną przez siebie,
Cały czas kręcimy się w kółko jak na karuzeli.



Opowiadane bajki o diabłach i szatanie kręciły tym kołem,
Czas aby się zatrzymać i nad tym zadumać, czyja to bajka?

Właśnie podobnego kozła widziałem na dnie wizji o religiach,
Wystarczyło moje na niego spojrzenie, aby ożył i się rozpuścił.

Podobnie było z innymi religiami wyrosłymi na jego rogach,
Zaczęły się wszystkie pod moim wzrokiem ducha rozpuszczać.


https://66.media.tumblr.com/dcefbfca73e39194d3a1071aa51e56c9/tumblr_obknkqAHSI1tylr0uo1_500.gif


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz