Mandala

Łazariew

Nieprzyjemności losu i cierpienia ciała służą oczyszczaniu duszy. Chcecie polepszyć swój los – doprowadźcie swoją duszę do porządku. Silny człowiek kieruje swoją energię na zmianę sytuacji, a słaby całą energię marnuje na obrażanie się i niezadowolenie. S. Łazariew

Łatwo mówić o silnej energii, 

Gorzej zachować spokój ducha,

Czy to takie zamknięte mandale, 

Są naszą pułapką tutaj pętli czasu?

Jak widzę tu odprawiających mantrę, czy godzinki w kościele,

Ma takie wrażenie, że nas odciągają od wymiany takiej energii,

Nieprzyjemności losu i cierpienia ciała, służą, czy im nie służą.

Czy środek Kwiatu Życia tej mandali pokazuje nam kierunek,

Wyjścia z kręgu Mandali Samsary, a krąg zewnętrzny oddala?

Rodzi to tu pytanie, co i gdzie nas prowadzi,

Szarpanie się i walka z losem, czy medytacja?

To odwieczne pytanie, co nas zbliża do wyjścia,

Aktywność zachodu, czy kontemplacja wschodu.

Walki religijne nie ułatwiają sprawy, jedni krzyżują innych,

Drudzy siedzą w stanie Samandii i w wyschniętych ciałach,

Podobno niektórzy w jaskiniach setki lat podtrzymując energię.

Ukryte kryształy im pomagają i podobnie jak piramidy,

Wiemy, że wszystko jest energią, a transformacja drogą,

Która lepsza, czy ta pełna poświęcenia, czy zachowawcza,

Własnej energii kosztem cudzej, jak w naturze gatunków.

Wizualna twórczość myśli jest taką transformacją alchemii,

Czy zamiast szarpać się przychodzącym losem, poddać się?

Odruch nasz tak jak i zwierzęcia każe uciekać przed konsekwencjami,

Mimo, że wiemy, że energia przechodzi w inną to trudno się pogodzić,

Z utratą, życia, a nawet z drobną utratą czegokolwiek tutaj zdobytego.

Może duch wkłada nas, jak my niemowlę po urodzeniu, w wodę,

A życie to taka chwila machania odruchowo nóżkami i rączkami,

By tylko je oczyścić z naturalnego środowiska i zabrać natychmiast.

 

Świat nie jest tutaj rajem i to wiemy, że zmusza nas do przetrwania,

Czynienia czegoś zawsze kosztem innych, od zjadania poczynając,

Nie da się tu przetrwać bez niszczenia innych istot i zbierania karmy.

Nawet Lama zamiatający kurz z przed nóg, aby nie zadusić mrówki,

Nie jest wstanie uchronić się oddychając bakteriami i jedząc rośliny.

Z moich doświadczeń z tą Ayahusca'ą wynika, że tzw. istoty Istotne,

Takie jakie nam opisuje Abd-ru-shin w książce "W świetle prawdy",

Które tworząc z naszych myśli tą naszą iluzję poświęcają się i życie,

Robią to z niewypowiedzianą miłością dla nas, jak u Alicji w krainie.

Gdybym to nie przeżył, to bym nie uwierzył, jak moja intencja i nastawienie,

Zmienia ich "twarze", ze smutnych, gdy nie zważamy, do bosko szczęśliwych,

A kiedy kierujemy na nie swoją uwagę, to dla mnie było szokiem, jak w szpitalu,

Kiedy sam zwiedzałem równoległe światy i reakcje mieszkańców na spojrzenie.

Nie mam zamiaru usprawiedliwiać tutaj nasze czyny przetrwania,

Ani przykłady plemienne ludzi uboju rytualnego, czy koszerność.

Chodzi o energetyczną przemianę jednego w drugi z intencją miłości.

Wracając do Łazariewa, kto kogo oczyszcza ofiara, czy też sprawca,

Nie wiem, wiem, że gdzieś pomiędzy tymi wątpliwościami jest droga!

Droga szlachetnej intencji miłości...