Św. Jerzy

Tak jak św. Jerzy zabija smoka w Pradze,

Na placu zamkowym katedry św. Wita,

Tak każdy z nas musi zabić ego w głowie,

Duszy postrzegającej ego smoka u innych!

Zapominając, że jego duszyczka patrzy jak ta dziewczynka,

Co z przerażeniem dostrzega ego widząc maleńką jaszczurkę,

Przestraszona co robi jako wielki smok i jego postępowaniem!

Każda taka skulonego ego jaszczurka,

Widzi siebie, ale wyłącznie u innych,

Oskarżając innych o gadzie czyny i myśli

Nie widząc, że jego przestraszona dusza,

Widzi jego ego jak pajacyka na gumce,

Bez przerwy pokazującego dina u innych!

Popatrz najpierw kto w Twojej głowie siedzi,

Zanim tym co siedzi, sam już oskarżysz innych,

Jeśli chcesz się pojedynkować w imieniu ego,

To zmuś swoją przestraszoną duszyczkę już teraz,

Do napisania mądrej odpowiedzi takim wierszem!

Gdy nie potrafisz, to się zastanów dlaczego,

Twoja dusza jest wystraszona tym co widzi.

Gadasz tutaj o miłości słowa i jedności,

A ciągle próbując dokopać za to innym,

Odpowiedź pozostawiam twojemu sumieniu,

Czy tak postępuje dusza człowiek, czy gad -ego?

Co gad robi by się sam ukrywać?

Krzyczy głośno, ale już nie o sobie,

Nazywając za to gadami tych innych!

To jest najlepsza polityka dezinformacji,

Stosowana przez polityków Iluminatów,

Tak odfruwam z bloogu, jako gadzi motyl,

Co zabija, jak św. Jerzy, „smoka” wierszem!