Nanoby

Nanoby! Czy to są teraz już najmniejsze organizmy żywe?

Czy też tylko te ożywione organiczne związki chemiczne?

Czy one wypełnią lukę pomiędzy materią żywą i nieżywą?

Na pewno nie za sprawą naukowców?

Ale całe szczęście, że Stwórca uważa,

Wszystko!- Za żywe co sam stworzył,

A nawet i to, co sam rozum wydumał.

Nie potrafimy nawet tego sobie wyjaśnić,

A co dopiero starać się teraz je zrozumieć,

Czy dostrzec w mikroskopie elektronowym,

Czemu nie w mikroskopie np. kosmicznym?

Jak może być coś tu nie żywego,

W żywym organizmie kosmosu?

Przecież to bzdura ta naukowców,

Totalna i trzymających się uparcie,

Struktury czubka nosa i dowodów,

Jako najwyższego szczytu ich rozumu!

Ci co innym źle życzą, a sami gasną,

Tak jak wypalone świece w kościele!

Ale to my jesteśmy jak lwy odważni,

Bo sami zawsze płoniemy i o świcie!

Choroby, czy to ciała, czy ducha,

Są tak samo zaraźliwe i wszędzie,

Można również wziąć rzeczy stare,

Ale za to już w świadomości rękami,

Neutralizować te szkodliwe emanacje,

Jak Anastazja, która z nimi rozmawia,

Aby potem dobrymi nasycać już sami!

 Mogą to być, tzw. nanoby!, dawne skrzaty,

Jako posłuszne czyjejś woli super mikroby!