Co było najpierw jajo, czy ta kura zostawmy filozofom,
Wiadomo jedynie od naukowców o zjawisku przemiany.
To wszystko się już wydarzyło tzn wyjście i na zewnątrz,
Ale jak będzie odwrotnie, w drugą stronę do Źródła bytu?
Wszystkie nauki tajemne mówią o światach wewnętrznych,
A religie jeszcze mniej jasno gdzieś w anonimowym niebie.
Wiem, że przez rzecz tą samą z powrotem się już nie da,
Mimo ślepych mężczyzn zapatrzonych w nią od małego.
Czy wydarzenie nas tak zaskoczy, jak to pisklę ze skorupki jaja,
Wiadomo też, że ono musi na ten świat wychodzić tu od środka,
Podobnie z orlego gniazda jak skok spadochronowy w nieznane.
Wiadomo też, że ono musi na ten świat wychodzić tu od środka,
Podobnie z orlego gniazda jak skok spadochronowy w nieznane.
Kto wie, czy jak ze świata wirtualnego wchodzi się w bardziej realny,
Dla nas wystarczy wyjść od komputera i też nieco rozprostować kości.
Czy wydarzenie zatrzyma oś czasu naszej iluzji?
Jeśli tak, to zostanie kształt i jak bez potwierdzenia,
Bo nasz ruch gałki 70/sek wytwarza go niestabilnie,
Więc, gdy się zatrzyma zostanie nam obraz własnych,
Wspomnień przeżytych doświadczeń tych z przeszłości.
Podobne zjawisko do ruchomego filmu gifa,
Zamiast nieruchomego obrazu rzeczywistości.
A teraz przewrotnie zjawisko nieruchomego obrazu,
Do ruchomego filmu tej rzeczywistości i wirtualnej.
Podobno tak jest, jak podejrzewa jeden z fizyków, oś jedni jest po środku,
I zarazem dodaje w każdą stronę, a ja dodam do tego, że dwóch półkulach,
No i nie wiem, czy czasem nie wytwarzanego przez połówki naszej głowy?
Pole magnetyczne tworzy obiekty kwiatu życia w cząstki fali,
To wszystko wywołuje nam obraz kształtu się zmieniającego.
Tak jak to głosił Newton o mini kształtach trójkąta,
W różnych konfiguracjach wymieszanych ze sobą.
Więc zakładając, że to fizyka teoretyczna zmienia kształt,
A uczucia, kolory, odległości i rozpiętość, poezję umysłu.
Ten pogląd jest mi najbliższy duchowo, bo poezja wyrasta na prozie,
Ale zarazem unosi się nad nią kolorem fantazji, wyobrażeń i myśli..
Czy wydarzenie postawi nas na środku osi czasu,
A czas płynący w prawo i lewo, stanie w tu i teraz?
Może wtedy zaczniemy wszystko widzieć we właściwych proporcjach,
Jakimi są rzeczywiście, a nie za-wirowane odbiorem czasu przez umysł?
Podamy sobie ręce jak wyżej z sobą innym bo na innym poziomie bytu,
Jako wyższe ja, czy brat kosmiczny, anioł stróż, czy wieczny kochanek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz