Gif

Gif to takie współczesny obraz stop klatki zdjęcia Photo,

Chwyta czasoprzestrzeń w pętelką wyobraźni obrazu bytu.

Czy ma coś wspólnego z Merkabą i polem torsyjnym.
Zapewne i tak, gdy na nie patrzymy z uwagą umysłu.

Gdyby nie to nasze ograniczenie widzenia,

Świat pewnie dla naszych oczu tak wyglądał.

Nie wiem, czy byłoby to dla nas do opanowania,
Być w tu i teraz i wszędzie w obu światach razem.

 Gif

Zatrzymuje w kadrze mowę ciała te cechy naszych domowników,

Nasi milusińscy nie mogli zapomnieć tego języka na rzecz głosu.

My zagadujemy się na śmierć i do utraty tchu,

Niezależnie od naszych cech, czy płci oraz wieku.

https://www.youtube.com/watch?v=Sljjl1dbZ9U

Muzyka i obraz. Obraz stworzony wyobraźnią i jak pędzlem,
Także obraz uchwycony obiektywem zawiera w sobie wrażenia,
Czyli takie przeżycia chwili, zauroczenia, dostrzeżenia piękna.

To też obraz, który dotyka cudu tworzenia w każdym momencie.
Jakże często pomijany, niezauważany w codziennym dyskursie,
Tego logicznego myślenia naszych umysłów w sferach abstrakcji.

A jeżeli nawet, to dźwięk jak i obraz bywają spłycane do wartości kunsztu,
Pomijając to co, próbują wnieść, a bardzo często to jest istotą ich tworzenia. 

 

Bo każda nawet pojedyncza fotografia,
Czy dźwięk niosą w sobie jakiś przekaz,
 Sekwencje ich próbują usilnie przedstawić 
Co raz to jeszcze bardziej cenne wartości. 

Kto umie je odczytać gif;y obrazu?
Nie zapomnę słów Krzysztofa: 
”Twoje zdjęcia są dla mnie inspiracją.” 
Ktoś kto wypowiada takie słowa,
Sam odnajduje w całym cyku przekaz, 
Który jest doświadczeniem tworzącego. 
I ten staje się inspiracją dla niego samego. 

 

Ukazuje to jego muzyka tworzona pod wpływem, 
Taka wkomponowująca się w przedstawiane obrazy. 

https://www.facebook.com/mongolianmusic/videos/10155991173680161/ 

Siła przekazu jest ogromna, a w ślad za nią wrażliwość i rozumienie piękna. 
W ten sposób przekaz wraca i ubogaca jeszcze bardziej dzieło tworzenia…..

Szał feniksa

Z popiołu materii przywiązań wyrastasz jak feniks,

Nic cię nie może przed tym zatrzymać, a nawet szał.

Szał ten kontrolowany z punktu serca chroni jak tarcza,

Nie musimy od materii wiać na drugi koniec kosmosu.

Możemy latać i chodzić po wodzie, w stanie wyższej konieczności,

Podnosić nieprawdopodobne ciężary, znosić ból i strach samotności.

Nawet depresję i choroby możemy pogonić szałem,

Bo to nie kontrolowany zawór bezpieczeństwa mocy.

Wyobraźnią i wiedzą możesz wszystko, a miłością cementować,

Szał to wszystko rozbija od środka i zakwita jak kwiat nadzieją.

Ale szał taki na tle pasji życia, a nie strachu przetrzymania,

Nie ma nic bardziej strasznego niż przyjmowanie dołowania.

To materiał wybuchowy, ale którego nie doceniają kobiety i matki,

Nie wolno nam kontrolować uczucia partnera tym bardziej dziecka.

Prędzej czy później sama wybuchnie buntem przeciw sobie,

Wtedy przyczyny szuka się na zewnątrz; u partnera i dziecka,

„Rozumienie jest trudne, dlatego większość ludzi ocenia.”

Carl G. Jung

„Jeżeli jesteś bez pragnienia, umysł natychmiast umiera. 
Oto cały sekret medytacji.”

Osho

„Poza pojęciami czynienia tego, co właściwe i tego, 
co niewłaściwe, istnieje przestrzeń. 
Tam się spotkamy.”

Rumi

"To nie miłość jest motywacją, ale jej brak. 
To ludzie z pustką w sercu potrzebują duchowości."

-Farida Soran

"im bardziej walczysz z mrokiem, 
tym bardziej staje się on prawdziwy dla ciebie i bardziej wykańczasz siebie"

Anthony de Mello

 

Po takich kilku mędrcach, co ja już mądrego mogę,
Gdy włączam umysł nie wychodzi, gdy odstawiam..

Ego, wtedy coś tak nie głupiego wychodzi, 
A więc to pewnie prawda, że nie sam piszę.

To taki wewnętrzny szał pasji tej tu przeciw głupocie,
Zwłaszcza nadętych polityków i innych autorytetów.




Nie patrz rozumem, ale patrz szałem pasji duszy, 
Bowiem nadchodzące życie jest już przed Nami. 

Czeka tylko aby otworzyć przed Nami świat. 
Tylko patrz uważniej i wytęż bardziej wzrok.
 Z popiołów materii i tak, jak feniks wyrastaj! 

Tylko nie ten wzrok zewnętrznych oczu,
Ale wewnętrznego serca i tak od środka.

Radość

https://www.youtube.com/watch?v=0J4qbnuuUYE

https://www.youtube.com/watch?v=dh7FWOSdsUk

Z miejsca radość ustawia nas w kanale, jak w windzie,
Każdy ruch myśli śmiech nas wynosi jak winda do góry.

Wychodząc w górę powierzchni jak walenie trafiamy w obfitość,
Małych rybek szczęścia zbijających się jak w ławicę możliwości.

Kosmos tylko czeka z jego nieskończonym potencjałem,
By zadowolić nasze wszelkie potrzeby bytu jak na rybaka.



To miał zapewne Jezus na jeziorze tłumacząc jak pozbyć się wątpliwości,
Wystarczy zawierzyć rybaka sieciom i śmiało rzucać łowiąc nasze szczęście.

To właśnie radość jest kluczem do podnoszenia częstotliwości wibracji,
A osławiona i przereklamowana miłość tym jednym z głównych wyrażeń.

Miłość nie znaczy dawać rozdawać gdy się najwięcej nagromadziło,
To nie Łaska mieć więcej i wtedy się dzielić, a nie brać tu nadmiaru.

Ciało z podświadomością najlepiej wie co mu trzeba,
Wystarczy poddać się jego intuicji i nie brać na zapas.

 

Prawdziwa siła twojego ja jest nieprzekupna, podobnie i radość.
Mieć wiarę, że ktoś poza ego się w każdej sekundzie zatroszczy,
To jest prawdziwy wyraz wiary, nie czczenie zastępczego Boga.

Przeciwieństwem radości jest uczucie strachu, a więc,
Jaki jest najlepszy sposób na pozbycie się strachu?

"Najlepszym sposobem jest wyjście poza strefę swojego komfortu.
Jeżeli więc masz lęk wysokości, wystaw się na jego działanie.
 Jeżeli boisz się latać samolotem, zamów bilet i gdzieś poleć.
Poprzez stawianie czoła strachowi stajesz się silniejszy.
Nie neguj strachu, rozpoznaj go, ale bądź ponad to..."

http://tamar102.bloog.pl/id,351892350,title,Wywiad-Lynn-i-Richarda-z-Kobra,index.html



Radość tworzenia sama wynika ze świadomości możliwości,
To płomień woli zaprzęgnięty między wymiarowo z duchem.

Rozpal go w sercu mocno i zobacz to, co chcesz ale w wyższym wymiarze,
A potem mocą własnej woli sprowadź to jeśli bardzo świadomie pragniesz.



To radość kreacji, czyni takie cuda, jakim jest życie,
Każde twoje spojrzenie na naturę w zachwycie tworzy.

To 'tu i teraz' jest dla każdego innym zatrzymaniem obrazu,
 Jak stop klatka hologramu życia, gdy się zatrzyma wspólny,
Ten zestaw zbiorowej świadomości i wyjdziemy z programu.

Życie przeszłe to jak jazda na stopniach ostatniego wagonu pociągu, 
A i życie przyszłe to maszynisty oczekiwanie końcowej stacji domu, 
Tylko prawdziwe jest w tu i teraz środkowym wagonie restauracyjnym..

Przy lampce czerwonego wina i suto zastawionym stole,
 W doborowym towarzystwie z którym czuję życia radość.





A co do radości ostatnich wyborów:

Zmieniło się tylko teraz naszego oczekiwania pewne postrzeganie, 
Bo tak rodzi się nowe, to nie ze zbiorowiska nieznanych nam ludzi, 
A i nam wreszcie to trzeba zrozumieć, że żyjemy jedynie dla siebie.

Sami ludzie pozwalają tylko to zrozumieć, aby szukać Boga w sobie,
 A nie na zewnątrz, a my możemy tylko rozpraszać na swoim ekranie.

Czy samą pychę zwycięzców i myśląc o nich szlachetnie, 
Ale to już niczego nie zmieni,  jak tu oni się nie zmienią, 
Bo chciwy system jest pułapką Matriksa dla wszystkich..

Piękno i pasja

https://www.youtube.com/watch?v=ETrFshvnk7c

 

 http://www.nauklove.pl/najpiekniejszy-film-2014-roku-tak-wygladala-ziemia-z-kosmosu/

 

Nie mam słów dla piękna i pasji i nie będę o nich pisał,

Dla mnie piękno jest naturą czystą wg świętej geometrii.

Żaden obraz nie może się zbliżyć udaje się nieco fotoaparatem,

W coraz to lepszej rozdzielczości obrazu, ale również natury.

Tak jak me słowa nie oddadzą piękna naturalnego obrazu,

Podobnie dźwięk i malarstwo dzieł najbardziej znanych,

Tak można jedynie przez osobistą przemianę świadomości.

Przesypujący się czas tego piasku w oczy nie ułatwia nam piękna drogi,

Dostrzeganie wtedy piękna jest bardzo trudną drogą, nawet dla artysty.

Widzi on świat czarno-biały w ostrej ocenie rzeczywistości,

Nie ma czasu na podziwienie piękna natury jak i sztucznej,

Jedynym ratunkiem w takiej sytuacji jest wzbudzenie pasji!

Tylko pasja może przewrócić tą klepsydrę do góry nogami,
Ochronić nasze pole energii przyciągające odgłosy gawiedzi.

Cały czas kotłujemy się w huraganie emocji odbieranych przez ciało,
Emocje strachu i zagrożenia dziurawią naszej aury powłokę jak sito.


Jak Ing i Jang się przepołowiło i na dwie strony to ja stąd uciekam.
Tylko w takiej równowadze i w każdą stronę możesz się tu uchronić,
Tworzysz pole aury elektryczne wokół tego co sam tworzysz w sobie.

Adamus przedstawia: „Ja Istnieję”.
Ale nie „Ja Istnieję wraz z czymś wokół mnie”.
W prawdziwym „Ja Istnieję” nie ma nic.
Nie ma nawet czerni. Nawet ciemności.
Nawet spokoju. Nie ma w ogóle niczego.
Nie ma aniołów. Nie ma małego ja. Nie ma przeszłości.
Nie ma przyszłości. Jesteście po prostu wy – „Ja Istnieję”.
Kiedy osiągniecie ten stan, kiedy naprawdę,
naprawdę doświadczycie go, wszystko, co jest tak mocno ludzkie,
wszystko, co jest trywialne, odejdzie, ponieważ uświadomicie sobie,
że zawsze istnieliście, zawsze, i zawsze będziecie istnieć."

http://tamar102.bloog.pl/id,351841486,title,MATERIALY-KARMAZYNOWEGO-KREGU,index.html

"Nie przemieszczacie się przez czas i przestrzeń.
Czas i przestrzeń przemieszczają się przez was.
Absolutne zaprzeczenie, absolutne objawienie,
rewolucja w obecnym myśleniu.
Czas i przestrzeń przemieszczają się przez was w tej chwili
– wy nie przemieszczacie się przez nie."


 

To zmienia wszystko jeśli sobie to uzmysłowimy,
Przez eony czasu tworzyliśmy wszystko to co jest,
Wszystko co było mamy zapisane w uwzględnieniu,
Jak kosmosu biblioteka nasza tylko, że nikogo innego.

To my/Ja/ tu stworzyliśmy kosmos z galaktykami i planetami,
Tak i tworzymy nadal ciągle je na nowo, cywilizacje i wymiary,
Nie ma ich bez nas, jak nie ma tego co nie widzę, myślę i czynię.

Każdy ma zgromadzony potencjał samoistnie i tak jak łucznik,
Każdy sam naciąga cięciwę, i strzela do własnej tarczy uwagą.

Niby musi, ale i może, bo to wszystko przepływa przez niego!
Nie my przez kosmos, czasu i przestrzeni, ale czasoprzestrzeń..
Przez nas.. 

Bon

Bon Adamusa to bozon Higgsa?

"Istnienie tej cząstki jest uzasadniane teoretycznie mechanizmem Higgsa, 

polegającym na sprzężeniu pól kwantowych materii (pola fermionowe, 

jak pole elektronowe, pola kwarkowe, pola bozonowe – jak pola W i Z itp.)

 z dodatkowym skalarnym polem kwantowym, zwanym polem Higgsa, 

w wyniku którego poprzez spontaniczne złamanie symetrii 

bez masowe cząstki modelu standardowego nabierają masy"

Teoria na tyle do mnie przemawia, na ile jest teraz nowa,

Szybko jak my się starzeje, a gdy przychodzą jej dzieci,

Jak jest w miarę prawdziwa, pozwala im rosnąć na sobie.

Najśmieszniejsze w tym jest wszystko, że to, co pomyślisz się staje,

To możliwe jest w naszej rzeczywistości, jak i w filmach kreskówek,

Papier jak mówią jest bardzo cierpliwy wszystko można namalować.

"Prędzej czy później znajdziesz się w samym centrum całkowitego zrozumienia, 

zanurzysz się w nim, wypełnisz, napoisz... 

Przebudzisz i pojmiesz kim jesteś, kto ci dał twoją drogę... 

Uśmiechniesz się poprzez wszystkie gwiazdy wszystkich sklepień i mając już wszystko...

... zapragniesz tylko jednego

Na nowo się zgubić... zapomnieć... Od nowa siebie szukać... 

Jeść truskawki, pić herbatę albo kawę, boso biegać pośród porannych mgieł, 

zachwycić motylem, ukwieconym sadem, albo polarną zorzą. 

I tańczyć i śpiewać i zatracać się w świecie. 

Bujać w obłokach, sięgać głębin, albo w ciszy słuchać deszczu...

 Potykać, upadać i podnosić się. Spojrzeć w gwiazdy pytając się, 

kto je dla mnie zapalił, poczuć promień światła na zziębniętej skórze..."

 

https://www.facebook.com/Universum.WayOfLight?fref=photo 

A co ma do tego ma bon?, sami już wiemy, że posłusznie tworzy,

Z siebie plazmę, a tak wydziela z siebie energię tworzenia bytu.

 A wszystko to na naszym osobistym ekranie i pod nasze myślenie.

„Nie ma miejsca w nauce dla świadomości 

– powinna ona zostać umieszczona w tym samym miejscu,

 co smoki, wróżki i jednorożce.” 

  "I ma rację. Ma absolutnie rację, 

ponieważ nauka uznaje liniowość dziania się spraw i ich powtarzalność. 

Nauka uznaje swoje formułki. 

Nauka jest sama w sobie formą ograniczonej świadomości."

Możliwości...

 

Więc naukowcy trzymają się chwilowych teorii, bo przecież z nich żyją, 

Tak na prawdę podobnie jak lekarze nie są zainteresowani rozwiązaniem.

Nieograniczoną niczym naukę nie można dzielić na specjalizację,

A z liniowej specjalizacji daje się więcej zarobić, jak i z dzielenia.

Synteza nauki w jedną prawdę i otwarta paleta rozwiązań,

Dojdzie do tego samego z czasem, że istnieje świadomość.

A której nie da się udowodnić dowodami naukowymi, bo jest;

Wszystkim co jest niewidzialne, czyli poza naszymi zmysłami. 

Jednak co do niej, więcej wiemy, czym nie jest, niż czym jest.

 I tak sprowadzałaby się to, do jednej koncepcji świadomości.

"I tym, co zmieni tę planetę, jest świadomość, 

świadomość istnienia świadomości. 

Niektórzy początkowo mogą nie nazywać tego świadomością, 

 mogą nazywać to innymi słowami i imionami, 

ale wszystko to sprowadza się do tej prostej rzeczy – świadomości."

Jeśli świadomość jest wszystkim, co widzialne i niewidzialne, 

To co dokonuje na nich podziału odnośnie naszych zmysłów?

Kto wydziela część świadomości od całości i zbiorczej od naszej?

My "Ja Jestem" w nas, czyli normalny punkt po środku jej okręgu.

My! - jesteśmy również i najważniejszą świadomością,

Całością, zbiorową i indywidualną, czyli świętą trójcą.

Ja jestem całością, ograniczoną indywidualnie i w zbiorowej,

W każdej chwili mogę wyjść ze zbiorowej, która jest zmienną.

Wtedy staję się indywidualną i tą co weszła, do całości siebie,

Ale przed tym musi wyjść ze zbiorowej świadomości Samsary!

"Tak więc grawitacja czasu i przestrzeni 

nie tylko utrzymuje razem fizyczne obiekty, 

ale także przekonania, myśli, ograniczenia i wszystko inne."

To ona nas więzi w zbiorowej iluzji własną grawitacją czasu i przestrzeni,

My również jej używamy, ale żeby wyjść to tą duchową z czasoprzestrzeni.

Czyli ta niewidzialna czasoprzestrzeń duchowa ogranicza się do pierwszej, 

Gdzie czas i przestrzeń tworzy iluzję na podstawie wcześniejszych zapisów.

Żyjemy w niej jak uwięzieni w matriksie wspomnień przeszłości,

Gdy je nie wygasimy brakiem zainteresowania uwagi będą istnieć.

Gdybyśmy zeszli teraz do ograniczonego poziomu korzeni drzewa,

Bylibyśmy tak samo jak jesteśmy teraz ograniczoną świadomością.

No cóż, zostało nam to wspinanie, po drzewie, albo jak mrówka,
Mozolnie po korze drzewa, albo jak woda w kapilarach ściśnięta.

Tak to działa za pomocą wewnętrznej duchowej grawitacji bon,
A nie pokonując na zewnątrz grawitację, jak ta po korze mrówka.

Tworzenie i stwarzanie

Tworzymy i stwarzamy jednocześnie wszystko,

Jedząc, rodząc, wydalając i pracując, w rękach.

Nie ma znaczenia to wszystko przechodzi w coś innego,

Czymś innym się staje z prędkością fali cząstek kwantów.

Nie ma niczego, co by w miejscu stało jak kamień,

Który podlega jak i wszystko, jak czasu fraktalom.

Ale nie takim liniowym, tylko w spiralnym ruchu wszystkiego i w sobie,

Więc jesteśmy wszystkim, na zewnątrz i wewnątrz i w każdej istocie bytu.

Jedno w drugim jest jak ruska matrioszka i w każda stronę wielowymiarowo,

Nie ma nic, co by nie było tu nami, bliżej i dalej, nie ma to znaczenia w iluzji.

A Bogowie?

Są tam gdzieś, gdzieśmy ich stworzyli wymyślając, 
Czyli na zewnętrznej stronie ekranu rzeczywistości, 
Natomiast wewnątrz nas i ciała mamy tylko - siebie.
 Ale i to nie wszystko, co sami tworzymy, wymyślając..

Ale im więcej rozłożymy tych ich zabawek,
Tym większy problem będzie ze składaniem.

A tworzenie i stwarzanie?
Tworzyć można z czegoś,
A stwarzać można z niczego.

Nie wiem, czy to coś na prawdę i mądrego,
Ale do głowy nie przychodzi mi nic innego.




Nie wiem, czy w ten sposób wkręcaliśmy się w ten problem,
Jak ta pierwsza Ewa w galaktykę Adama, tworząc nas, aż tyle.

http://tamar102.bloog.pl/id,351831095,title,201015-swiety-pocalunek-z-Nieba,index.html

Może po to, abyśmy teraz dostali pocałunek święty z Nieba,
A już nie wiem, czy od samego siebie, czy też czytelników?

Prawdę mówiąc oni podobnie i ja jestem na ich ekranie,
I tak się odbijamy w nieskończoność jednej osoby lustra.

Widzisz ....
Natychmiast zobaczyłem obraz piramidy wiedzy, 
gdzie najwyższy punkt na jej szczycie jest wiedzą doświadczeń podstawy,
 a my jako mrówki wspinamy się stopniowo tworząc z wyobraźni doświadczeń,
taką całą piramidę aniołów w równoległych światach i wymiarach wyobraźni bytu. 



Wspinasz się, aż do momentu szczytu oświecenia i przekonania, 
Że to już wszystko było, jako piramida z naszymi narzędziami,
Stwarzania i tworzenia tylko własnej świadomości bytu, 
A gdy ją osiągniesz możesz odrzucić jak schody, 
przerabiałem to wielokrotnie..
na sobie..

https://kefir2010.wordpress.com/2015/10/07/czym-jest-piramida-cheopsa-tego-nie-zbudowal-czlowiek/ 

Trzeba taką piramidę odwrócić do góry nogami,
Przestać się wspinać na zewnątrz, a do wewnątrz,
Wtedy zapalą się silniki świadomości indywidualnej,
I to jest najbardziej szokująca wiadomość dot. piramid! 

Jeden z nas tworzy piramidę wiedzy świadomości czyli w sobie,
A drugi buduje ich tysiące z kamienia trwałe, by inny zrozumiał.

Dzwoneczek

Nie mogę się na nią napatrzyć, jak dawniej na Piotrusia Pana.

Dzwoneczek Piotrusia to ta nasza możliwość potencjału kreacji w ruchu,
Właśnie tak to widziałem w szpitalu jako Kwiaty Życia w powiększeniu.

Byłem tak zafascynowany wchodzeniem w nie, że bałem się dotykać,
Daleko mi było do takiego ich rozpraszania, teraz może żałuję już tego.

Ona tu pokazuje, co się dzieje i jaki wpływ mamy na kreację teraz,
W każdej chwili to robimy nieświadomie i niewidzialnie dla oczu.

To też fakt, że dopóki ludzie zamiast siebie i innych, kochają tylko rzeczy,
Miłość kreująca nikomu takiemu się nie objawi, będzie tyrał tak jak głupi.

Gdy już zacznie kochać i zacznie czynić światło to powoli zacznie i widzieć,
A nie o taką jasność chodzi jak Słońca na zewnętrznym ekranie, a wewnątrz.

O taki kalejdoskop mnie chodziło w świadomości,

Kiedy się budzisz, to tak się rozchodzi na innych.



Merkaba ta teraz wznoszenia, działa wtedy automatycznie,
Nie musimy o niej myśleć, ale kochając wszystko jak leci,
Sama wynosi nas na wyższą częstotliwość i wraz z Ziemią.



Czy ta Nowa Ziemia i jej nowy świat jest tuż przed nami?
Sądzę, żeby to doświadczyć, nie musimy wytężać wzroku,
Wszystko zależy od poglądu naszego postrzegania rzeczy.

Gdy spojrzymy na nie jak na żywe istoty nam podległe,
Zmieni to nasze postrzeganie i wtedy zobaczymy nowy.

Trzeba się przebić i nie przebijając i po prostu przestać myśleć,
Gdy cię ktoś obrazi to tylko się uśmiechnij i nie reaguj złością.

Gdy ci cokolwiek zabierze, nie próbuj odbierać, odpuść,
Pewnie to nowy znak, że czas przyszedł na nowy gadżet.

Gdy cię ktoś oceni, nie bierz tego do siebie, wiedząc,
Że to patrzenie nie jest twoje i podobnie jak z oceną.

Wtedy jak powyżej nowa energia przeniknie do ciebie,
Otworzy nowe kody zapisu w DNA na twoim ekranie.

http://tamar102a.blogspot.com/2015/10/tzolkin-nawigacja-na-drodze.html



Tylko dzwoneczek może zabarwić drzewa na takie kolory,
Bo indywidualnie, każdy na takie piękno, sam się otwiera.



Najpiękniejsze piękno mamy w sobie,
Bo to ono na dzwoneczki nam otwiera.

Shiva i Shatrii

Spotkanie ich następuje w każdym momencie życia,

To się zaczyna już w naszych komórkach nerwowych.

Shiva i Szatrii dwie przeciwstawne pola częstotliwości,

Zapisują wszystko przez różnicę potencjałów poznając.

Rozchodzą się jak kręgi po powierzchni wody docierając wszędzie,

W każdą stronę wysyłając zapisaną informację w kodach jak w TV.

Jak w tv nie ma i bez elektryczności, oraz jego pola i samego obrazu,

Tak, jak bez przepływu elektryczności w polu elektromagnetycznym,

Tak, jak Ziemi i jego spinu wszędzie, od komórek ciała, do kosmosu.

Każda nasza myśl nie tylko ruch, rozchodzi się po planecie,

Tak samo sięga i w głąb, jak i w górę, czy na boki, jak w sieci.

Tak samo tworzymy niewidzialny Internet z fali, jak i obraz z cząstki,

Niezależnie gdzie i u kogo w ciele, w kosmosie i u jego mieszkańców.

Jak 6-cio godzinne dźwięki;  

https://www.youtube.com/watch?v=8ptfyhBjXj8 

of The Best Beethoven

Czy to nie wspaniale być w takim oceanie impulsów,

Móc w nich pływać, tam gdzie się chce i jak głęboko?

Nie tylko w materii dźwięku jesteśmy tutaj zanurzeni,

Pamiętajmy, że we wszystkim i w świetle świadomości.

Kapitalnie to pokazuje kalejdoskop i zawsze mnie fascynował,

Nic tak, jak on i u dziecka.tak rozwija poszerzenie świadomości.

Świadomość naszą poszerzają obrazy i nie koniecznie te zewnętrzne,

Można je tworzyć wewnętrznie, słuchając muzyki i jako niewidomy.

One istnieją zawsze jak Internet bez odbiornika,

Jako potencjał możliwości odbioru i to wszędzie.

Jechać w życiu, czy też być wożonym, to nowy dylemat,

Driving or being driven? Jak chcesz być, sobą, czy ego?

Wóz to potencjał podświadomości, a o nim na ogół zapominamy,

Tak samo o ego, choć częściej niż człowiek częściowo oświecony.

Shiva i Shatrii uczy nas równowagi myśli i swoich i ego,

Nie ma znaczenia które, muszą być razem w równowadze,

Wtedy energia swobodnie przepływa i w sercu się spotyka.

A wtedy wóz rusza i jedzie dokąd ma jechać, a wie najlepiej dusza.

To ona trzyma lejce wszystkich trzech składników Jaźni jako Trójcy.

Odwróćmy taką kolej rzeczy, bo świat dąży do syntezy,

Wystarczająco już narozrabialiśmy, tak go ciągle dzieląc..

Nie da się ten proces odwrócić na tym samym poziomie,

Wystarczy samemu zmienić myślenie, a częstotliwość jego.

Nie potrzeba się teraz modlić, aby samemu dobrze myśląc czynić,

Wszechświat zaczyna, wdech po wydechu, trzeba się z nim zabrać.

Tam gdzie w naszym myśleniu drzewo jeszcze rośnie,

A jego fraktal trzyma się dzielnie, bo tak my myślimy!

Myślenie stale tworzy, a czyny mogą niszczyć lub nie,

Nie ma to jakiegokolwiek znaczenia poza jego czasem.

To tak, jak dzielimy rozbijając klocek drzewa,

Gdzieś wcześniej jest on cały i jak my zdrowy.

Więc się domyślamy co nas dzieli, a co nas łączy,

I gdzie dwie energie się spotykają: Shiva i Shatrii.

Tak jest tworzenie nowej rzeczywistości i Ziemi i kosmosu,

Wewnętrznego i przejawiającego się na zewnątrz wokół nas.

"Dźwięk, gdy rozkwita,
staje się muzyką.
Ruch, gdy rozkwita,
staje się tańcem.
Umysł, gdy rozkwita,
staje się medytacją.
Życie, gdy rozkwita,
staje się świętowaniem."

Szczęście w życiu, to ich czterolistna koniczynka....