Zwierzę w nas

Cielesna siła, to nie ociężały wzrok,

Ale to sprężyste lekkie poruszanie.

Męska to taka siła, pewność i moc,

To szacunek, oraz i też delikatność,

Do tej kobiecej żeńskości w domu,

Bo gdzie wierność i to w czystości,

Będzie dla mężczyzny i jego domu,

Tak jest prawdziwą siłą i świątynią!

Gdzie jest prawdziwa harmonia ducha z ciałem?

Po której stronie stoi ona krat zwierzęcego ZOO?

Kto tak tu naprawdę znajduje się w równowadze?

Czy zwierzę, gdy wodę pije, aby ugasić pragnienie,

Czy to człowiek, gdy jeść przestaje dopiero wtedy,

Gdy już więcej zeżreć, przełknąć i pić nie może?

U kogo jest tak naprawdę harmonia z ciałem,

Po której stoi ona krat „zwierzęcego”  ZOO?

Czyje to zachowania są nam bardziej naturalne?

Zwierząt czy człowieka, na odpowiedź czekam!