Oj naturo, czy ty nie za późno o swoje się upominasz?
Tych młodych pasożytów i starych na ziemi przybywa,
By coraz więcej w sklepach kupować, drzewa wycinać,
Co w niczym ciebie nie przypomina to opk. kolorowe,
Sztuczne i nawet kształtem też chleba nie przypomina,
Polepszaczem smakuje, ale tego mnie najmniej żal,
Bo wiem, co potrafi magma tu rozżarzona rozłożyć!
A nas jak jajka sadzone zetnie i przestaniemy rodzić.
Będzie i natura sama to robić, ale na pewno bez nas.
Ci co to się zawsze utożsamiają z własnym ciałem,
Czy będą już trochę wierzyli w stan swego ducha?
Czy będą oglądać z „góry” jak w TV i złoszcząc się,
Że im się nie udało, będą szykować się do powtórki?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz