Ludzie nie wiedzą, że zwracając uwagę dają energię miłości..
Dlatego tak bardzo starają się artyści o poklask i popularność.
Zmieniają ją na tzw. srebrniki, a to nie to samo, gdy z miłością,
Gdy z miłością to tańczysz i dla ukochanego otwiera się niebo.
Byłem niedawno w W-wie i chciałem zobaczyć dawną jadłodajnię na Bródnie,
A teraz czytając Shoud Adamusa uzmysławiam sobie scenę jaka zapadła wtedy.
"Z całą pewnością będziecie się cieszyć – Cauldre naprawdę w to nie wierzy
– będziecie się cieszyć, że tam wracacie, że jesteście wśród ludzi
– na krótko – ponieważ zobaczycie na własne oczy jak to działa.
I nie będziecie próbowali nikomu niczego narzucać.
Nie będziecie próbowali zmieniać ich życia.
Ale czy możecie sobie wyobrazić, że wybraliście się, powiedzmy,
do domu towarowego, jak je nazywacie.
Jesteście w sklepie. Panuje tłok, pracownicy rozdrażnieni, klienci natarczywi i okropni.
Możecie wyczuć wszystkie energie, które zwykle sprawiają, że czujecie się słabo
i robi wam się niedobrze, i nagle tam właśnie jesteście.
Po prostu stoicie. Niczego nie kupujecie. Nie musicie niczego kupować.
Stoicie tam i patrzycie jak coś, co nieomal wygląda na chaos, zaczyna się reorganizować.
I nie dlatego, że wy coś z tym robicie, a dlatego, że tam jesteście.
To są prawdziwe przykłady tego, co się będzie działo."
To jest opis dokładnie tego, co mnie spotkało w W-wie:
Sam chciałem zjeść coś w starej jadłodajni na Bródnie,
A więc wchodzę i stoję w kolejce rejwach i nerwowość,
Tego nie ma, co ktoś zamawia, a ja jestem obserwatorem,
W kuchni ruch itp. niesnaski z tą przyjmującą zamówienia,
A już na koniec ja składam zamówienie, 'mówię: nie szkodzi,
Więc może być coś innego' i powoli się wszystko uspokaja....
"Jeśli dojdziesz do ładu z własnym wnętrzem,
wówczas to, co zewnętrzne, samo się ułoży.
Rzeczywistość pierwotna tkwi wewnątrz,
a zewnętrzna jest wobec niej wtórna."
– Eckhart Tolle
Grafika: Sofía Bonati
Czy tak będzie, oj trudno będzie...
Umysł pokrętny jest jak ta antenka.
Chwyta wszystko co zewnętrzne i się emocjonuje,
Nie chce oderwać zmysłu wzroku od rzeczywistości.
Taki koniec lata
Nie jestem już tą, która tu siadała na wiosnę
Dojrzałam jak nigdy dotąd, dojrzałam jak nigdy przedtem
Było dużo słońca, więc dojrzałam na dobre, w pełni, ostatecznie
Dojrzałam coś, czego wcześniej nie widziałam
Marta Małocha
Umysł pokrętny jest jak ta antenka.
Chwyta wszystko co zewnętrzne i się emocjonuje,
Nie chce oderwać zmysłu wzroku od rzeczywistości.
Taki koniec lata
Nie jestem już tą, która tu siadała na wiosnę
Dojrzałam jak nigdy dotąd, dojrzałam jak nigdy przedtem
Było dużo słońca, więc dojrzałam na dobre, w pełni, ostatecznie
Dojrzałam coś, czego wcześniej nie widziałam
Marta Małocha
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz