Od przekonań do kreacji

Twoje komórki nieprzerwanie transmitują informację o tym, kim jesteś. 

Każdy z nas nosi na swej aurze ogromny energetyczny znak rozpoznawczy, 

Umieszczony tam za pomocą wibracji i telepatii, bo nie ma przypadków.

Twoje własne komórki popychają cię do wybrania zakrętu w tę, a nie inną uliczkę, 

Bo właśnie tu, a nie gdzie indziej spotkasz przyjaciela, unikniesz niemiłego zajścia.

Cokolwiek dzieje się na twojej drodze, jest częścią twojej własnej kreacji, 

A zatem musisz bardzo jasno określać, na co cię stać co do przekonań ...

Osobiście byłem przekonany, że właśnie w takich warunkach,

Byłbym szczęśliwy i wolny od trosk życia codziennego tutaj.

Teraz już nie wiem, zdaję się na wyższe swoje ja, a ono wie lepiej,

I cieszę się, że dochodzimy do takich możliwości twórczych bytu.

Słucham z zaciekawieniem Wiesiorynek na YouTube o tym niebie,

Ale osobiście byłbym szczęśliwy już tu je realizować i natychmiast.

Aby stanąć i wędrować po ścieżce prowadzącej do właściwego za­rządzania energią Istnienia, 

Musisz przyjąć najwyższą odpowiedzialność za kierowanie własnym układem biologicznym.

Wiem to z autopsji bo byłem wielokrotnie w niebezpieczeństwie,

Wtedy intuicyjnie oddawałem kierownicę wyższemu i komórkom.

Zawsze wychodziłem z nieprawdopodobnej sytuacji i niezrozumiałej,

Dla innych osób mi towarzyszących razem w tym niebezpieczeństwie.

Doświadczenia twego świata zewnętrznego nawiązują bezpo­średnio do subtelnej 

Aktywności twoich myśli, uczuć oraz pragnień twojego świata wewnętrznego ...

 

A to w nim mieszczą się konstrukcje twoich przekonań.

To one stanowią podstawę i rusztowanie twojej kreacji.

  Jeśli w to uwierzysz, znajdziesz się we właściwym miejscu o właściwej porze; 

Wtedy wszystko po prostu zawsze się uda, jeśli tylko w to sam uwierzysz!  

Wiara we własne bezpieczeństwo i przekonanie o łaskawości 

Wszechświata są korzystne dla życia w pokoju i harmonii...

 Nie da się do środka i zamknąć oczy, a trzeba stać się wewnętrznym obserwatorem,

I stamtąd patrzeć na zewnątrz, jak reżyser na projekcję swego filmu przed premierą.

'Zawsze interpretujesz rze­czywistość.  

Jesteś pionierem na ścieżce prowadzącej 

ku nowej interpreta­cji rzeczywistości.  

Niczym wschodząca sadzonka, kierujesz się ku światłu, 

torując sobie drogę przez warstwy gęstej materii, 

przedzierając się przez niewidzialny sufit fortyfikacji ignorancji, gdzie, 

co jest wręcz niezaprzeczal­ne, królują ograniczenia i negatywne przekonania'. 

Żeby kreować musimy wszyscy rozpieprzyć swoje worki przekonań ... 
Ale najlepiej to zrobić światłem wewnętrznym od środka na zewnątrz,