Obrazu ciąg dalszy

 


Jeśli wszystko to co nasze jest w nas do odkrycia,

To nie ma gdzie chować głowę, a robić co należy.

Przecież tak naprawdę to nasza własna zabawna iluzja z samym sobą,

Inni to tylko wymysły naszego rozumu, aby mógł w tym sens załapać.

"OK. No time for dictionary. What's a conformist??"

To pytanie zasadnicze jednego z komentarzy pod zdjęciem...

Tak głęboko jesteśmy w zbiorowej świadomości,

Że naszą osobistą kreację widzimy tak jak za mgłą.

Nic co zewnętrzne nie zmieni wnętrza, tylko odwrotnie od środka, 

Ale też nie z pozytywu ciała tylko z negatywu postrzegania serca...

To co na zewnątrz odwraca uwagę od trzeciego oka,

Przekonałem się wtedy, gdy serce stanęło, a widziałem.

Gdy znajdziemy się kosmosie gałki oczu nie drgają i widzimy ostro jak sokół,

A gdy serce się zatrzyma i gałki oczne nie drgają, to dwoje oczu już nie widzi.

W takiej sytuacji widziałem inaczej, bo trzecim okiem Horusa Świadomości,

To tak jak z nieskończonej liczby punktów i na raz jak na hologram kosmosu.

Nieprawdopodobne uczucie wolności od skupiania się na jednym punkcie Ziemi,

Czułem jego całość jakby na raz i jakbym sam był kosmosem wszechświata bytu.

Czy jak na początku jesteś gąsienicą, a teraz na nowo motylem,

Staniesz się wolny, gdy osiągniesz stan równowagi postrzegania.

To tak jakbyś pokręcając okularem aparatu wyostrzył ostrość,

Tak należy tłumaczyć modne dzisiaj powiedzenie co do serca.

Patrz w serce jak przez serce na całość, to oznacza, że z negatywu,

Od strony wnętrza na zewnątrz obrazu rzeczywistości kontem oka.

Wszystkie dawne nauki zawsze dotyczyły powrotu z ekranu,
Do wewnętrznych światów i zawsze przez serce różo-krzyża:

http://tamar102a.blogspot.com/2018/06/planetarna-aktywacja-zgromadzen-siostr_18.html



To jedyna brama do koncentracji dla uwagi jako portalu,
Gwiezdne wrota ekranu naśladują i prowokują to wejście.

Nic na zewnątrz tu do niczego dobrego nie prowadzi,
Bo jedyną drogą to wyobrażać sobie siebie w sercu...