Zaproszenie

Mamy klasyczne zaproszenie naszych braci z kosmosu,
Nie tego liniowego i naszego pojęcia względnego czasu,
Ale tego, poza czasem pozornym i przestrzenią liniową.
Bo żyjemy jak gdyby w jednej częstotliwości stacji radia,
Dlatego to też musimy spojrzeć na inne wielowymiarowo.

Czy więc odpowiadać na takie zaproszenia, czy też nie?
Wszystko to zależy od tego, co sami mamy do ukrycia,
Czy też mamy coś, czego inni nie mieli, a ich kosztem?
Jak zwykle wszystko zależy od naszego tutaj sumienia.

Więc na co czekać? Czy może nas spotkać coś gorszego,
Czego nie bylibyśmy mogli doświadczyć od naszych braci?

Ja się już nie waham, na pewno zaproszę do siebie,
Nawet mogą wylądować wprost na mój ogródek .
Zaproszę ich serdecznie pod moje ukochane drzewo,
Zapewne wiedzą już gdzie, bo tam mam dobry kontakt.

Będzie co też opowiadać tym naszym nowym braciom,
A właściwie to i nam samym, bo w tej samej rodzinie,
Będziemy rozmawiać z sobą i jak dotąd telepatycznie,
Jak w trakcie Ayahuasca obrazem, bez słów i dźwięku!