Czym jest pokora, jak nie tym samozaparciem,
W poświęceniu, a nie miłosierdziem i dobrocią,
Lecz zdecydowanym przeciwstawianiem się złu,
Kiedy kielich pokory jest tym ogniem hutniczym!
Piec samozaparcia już nie potrzebuje płomyczka,
Tylko to ten ogień wykuty przez wiele wcieleń!
Ale teraz tak naprawdę chce ostatnim raz płonąć!
Kielich poświęcenia to też ciężkie brzemię,
A taka pokora i tarcza naszego odkupienia,
To też ochrona i ogniste brzemię ludzkości!
Bez poszerzenia świadomości nie mamy szans zrozumieć działanie,
Życiodajnego promienia kosmosu i nawet same emanacje napięcia,
Jaką daje radość, miłość i wolna wola, co nie zaistnieją bez niego,
Podobnie jak telewizyjny obraz nawet ten najpiękniejszy - bez prądu!
To w nim jest cały potencjał twórczości stąd tak ważne zjednoczenie!
Ale bez przyjęcia Jego zasad, nie można teraz i przyjąć Jego pomocy!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz