Niby to wiemy już dużo o karmie i wiemy już też
jak ją odkupić,
Ale trzeba też wiedzieć jak nie powiększać przez
niezrozumienie,
Dla przestrzenności życia i oddziaływania na to
otoczenie i siebie,
I nawzajem, że wystarczy coś zmienić, by i ona
zmieniła się sama,
Na lepszą, czy gorszą, jak wszystko się wokół to
co karma zmienia!
Przypomina to tego pływaka
w nurcie rzeki,
Może być pasywnym i
dającym się ponieść!
Może być aktywnym, ale
na różne sposoby;
Czasami dla przykładu; to
płynąc z prądem,
Z trudem lub pod prąd i
zależnie od wyboru,
Gdy za zakrętem, to już
warunki się zmienią,
Wyskoczyć z wody się nie
da i trzeba pamiętać,
O
nietykalności karmy w dążeniu do istoty postępu!
Uczeń musi przejść przez wielkie cierpienia,
żeby uzyskać głębię charakteru.
Bez niej on nie potrafi wytrwać.
Ona jest potrzebna jego charakterowi; ona nadaje świeżość.
Głębia – to treść,
a wielkość - kształt.
Uczucia mogą być głębokimi,
a mogą być też intensywnymi.
Intensywność – to już czwarty wymiar.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz