O iluzji

Dla mnie każda dyskusja jest cenna o dodatkowe spojrzenie,

O ile nie dotyczy nas i osobistych docinek jak i wycieczek,

A przecież można się spierać o wszystko, co tylko jest iluzją,

 Bo sama ta iluzja, to zmienione przez nas, spojrzenie Boga!

Nic bez niego i Jego Rdzenia by nie było,

Tak samo jak i naszych ciał bez tej galaktyki,

A więc żyjemy w dwóch światach snu Boga,

Sami będąc Jego komórkami sensorycznymi!

Jeden świat dla drugiego jest jakoby snem tu naszym,

W którym czasy różnią się znacznie jeden od drugiego,

W czasie snu REM, przechodzimy jak przez czarną dziurę,

Aby po drugiej stronie walczyć po jednej ze stron dwoistości!

O co więc się spierać, gdy oba światy są iluzyjne?

Oba światy stworzone przez Boga i dla naszej nauki,

Obie strony kuszą w tym drugim świecie pięknem,

Stworzonych światów, a w nich rozmaitością życia,

W postaci przeogromnych roślin motyli i kwiatów,

Wszystko po to by nas nauczyć je omijać na drodze,

Powrotu do rzeczywistego duchowego świata ducha.

Znów się kłania tu porównanie do amfiteatru i desek teatru,

Na którym znajduje się chwilowa nasza aktualna świadomość,

A inna z poszczególnych wymiarowych desek amfiteatru patrzy,

Próbuje walczyć z innymi jak Konfederacja z ciemnymi tworami,

Nie dajmy się sprowokować do rozgrywek ponad naszymi głowami,

Bo to co się rozgrywa na dwunastu poziomach i naszym jest iluzją!