Jak my żyliśmy i kochaliśmy się w Raju?
Nikt, a nawet sama Biblia nie opisuje tego,
Zręcznie wymienia listę szeregu pokoleń,
Od Adama i Ewy, niestety już po wygnaniu!
Dlatego nic nie wiemy jak to było w Raju,
Podejrzewam, że nie był on tylko dla dwojga,
Wydaje się, że to poza rajem stał się grzechem,
W raju miłością – aktem przedłużania gatunku!
Dla ducha nie jest grzechem co wyczynia ciało,
Jedynie wtedy gdy zmysły go z ciałem nie wiążą,
Ale gdy duch zostanie wciągnięty w ten proceder,
Wtedy staje się również oskarżony i o współudział!
Dlatego stworzył ego z siebie za pośrednika człowieka,
A za tym dobrym przykładem już szybko poszli kapłani,
I tak ducha i jego ego świadomość oddzielili się od Boga,
A samą odpowiedzialnością zajęły się stworzone religie!
Świętym ludziom z Raju religia jest nie potrzebna,
Potrzebna jest dla reedukacji złodziei i złoczyńców,
Jako ten drogowskaz jak walczyć z pośrednictwem,
By na nowo połączyć się z Bogiem, ale po śmierci!
Tak też same religie wymyśliły małżeństwo,
W raju go nie było, bo i nie było i też wyboru,
W naszym świecie wybór z wolnej amerykanki,
Do wyboru do koloru z kim kto zechce jak w Raju!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz