Wybaczając sobie...

 

 

The Creator Writings ~ Wybaczając sobie

Jennifer Farley, 17 marca 2021, 

https://tinyurl.com/4c3mv7r2

Każdy z was doświadczył w swojej przeszłości czegoś, 

co wywołuje wstyd/winy. 

Te doświadczenia mogą tworzyć fale,

 które trwają jeszcze długo po tym,

 jak doświadczenie się zakończyło.

Wszechświat chciałby Ci przypomnieć,

 że przebaczenie jest jednym z największych darów,

 jakie możesz sobie dać. 

Uwolnienie i pozwolenie na przebaczenie w Twoim istnieniu

 robi miejsce dla Bezwarunkowej Miłości, zrozumienia i wsparcia.

Jesteś tego wart!

~ Stwórca

 

 

ZASIAŁ BÓG

Och, gdybym tylko
wiedziała
-co będę robiła
na tej Ziemi
czy przybyłabym tutaj?

Takie myśli
nadchodzą mnie często...
bo jakież tego życia piękno
jak każdego dnia
jestem namaszczana
cierpieniem...

hartują duszę moją demony
robią w niej czarną dziurę
i każdego dnia bije dzwon
na wojnę
znowu demony
atakują...

niszczą mój zielony ogród
i nowe zasiewy
które sieją moi aniołowie
moi wierni życia obrońcy...

to z tych dziur ciemnych
przenikają
jasne promienie słońca
i rażą piekło w oczy...

kiedy człowiek
nie zagłębi się w swoje rany
w ten liniowy świat
pełen i prawdy i kłamstwa
nie odgadnie
-kim jest?

Nie przebudzi w sobie
tych cudownych cnót
jakie to w nim
zasiał Bóg...

a dzisiaj zbiera swoje plony
i niesie do swojego spichlerza
ciężkie snopy...
i przekształca człowieka łzy

...w bezcenne perły
i umieszcza w swojej koronie
...a ze światła, które wypłynęło z ran
czyni na niebie jasne gwiazdy...

czym go było więcej
tym gwiazda będzie
jaśniejsza
-a ty człowieku
już nigdy nie będziesz
cierpiał...

i nic tu nie odbywa się przypadkiem...

Vancouver
18 March 2021

WIESŁAWA

https://www.vismaya-maitreya.pl/wiersze_i_obrazy_wiersze_wieslawy_cz49.html 

 

MOJE PRZEBUDZENIE

Piękno istnieje na świecie
ale musisz mieć do niego oko
i umieć to uchwycić…

prowadziłam wiele razy
szalone życie
i przydarzyło mi się multum
dziwnych rzeczy…

lecz najdziwniejsza była ta
kiedy mnie dotknęło światło
swoim malutkim paluszkiem…

i powiem szczerze
wcale to nie było piękne
to było przekleństwo tamtego czasu…

to było dziwne uczucie
i nie narzekałam na nudę
ten czas był i piękny
i przerażający…

bo gwiazda, która budziła się we mnie
jakoś do mnie nie pasowała
to był jakiś koń trojański
obsadzony w mojej duszy...

i otwierał we mnie wprzódy
jakąś straszną przepaść
a ja stawałam się nikim…

i kawałek śmierci
wirował wokół mnie na wietrze
a to znowu całował promień słońca
i zmagałam się z dziwną pamięcią
i otulał mnie wielki strach
i szalona odwaga…

i nie mogłam zrozumieć
czego ode mnie chce
ta dziwna bestia?

Biedny rozum niemal oszalał
nikt tego zrozumieć nie umiał
ale już wówczas
ktoś w tej pokręconej świadomości
pisał mi złotymi literami
budź się...
Złoty Wiek za pasem!

Vancouver
27 Feb. 2021

 Wiesława