Tak zwana "Boska Cząstka"
ma właściwości
podstawowego
budulca wszechświata,
jest sercem całej materii,
przyczyną istnienia,
niewyjaśnionej masy i energii,
która napędza ekspansję
Wszechświata.
ma właściwości
podstawowego
budulca wszechświata,
jest sercem całej materii,
przyczyną istnienia,
niewyjaśnionej masy i energii,
która napędza ekspansję
Wszechświata.
____________________________
Źródło "Inner Worlds, Outer Worlds"
Źródło "Inner Worlds, Outer Worlds"
ŚWIATŁO W TOBIE
Światło w tobie
tajemnicze i piękne...
dlatego takie wyjątkowe
bo to boskie światło,
które jest obecne w każdym z nas...
niestety,
wielu ludzi ma je zasłonięte wieloma zasłonami.
To w naszych sercach jest Królestwo Niebieskie,
cudowny świat naszego ducha...
lecz nie myl tego świata z tym królestwem mocy i dóbr...
i zrozum już wreszcie,
że tylko to Królestwo Niebieskie jest prawdziwe
i w każdym sercu świeci taki punkt...
ale zobaczysz go
kiedy odwrócisz się od królestwa materializmu.
A ty człowieku zbyt często wybierasz właśnie ten świat,
najbardziej pachnie ci to, co zasłania twój świt,
to światło świecące we wnętrzu twojego serca.
Piękne ci to światło,
lśni niepowtarzalnym blaskiem,
w dodatku odpowiada na każde twoje pytanie...
a ty kiedy z Nim rozmawiasz poznajesz swoją tożsamość...
poznajesz również powód dla którego jesteś tu.
W tym miejscu pewnie się lękasz...
bo jesteś pełen grzechu, zła...
bo to światło nigdy ci się nie objawi...
bo skoro jesteś taki odczłowieczony
to nigdy ci nie wybaczy... ?
Możesz żyć życiem złym,
nie wszyscy urodzili się świętymi
a ich grzechy płynęły na powierzchni ziemi
niczym potężna rzeka podczas powodzi...
ale pamiętaj...
całe twoje zło nigdy nie może zgasić tego światła w tobie...
ponieważ jest wieczne
i przychodzi taki dzień... i to ono wygrywa...
bo ma przewagę nad całym złem.
Przychodzi dzień, chociaż długo na niego czekasz
i to światło przeszywa twoje serce jak strzała...
i lśni niesamowitym blaskiem,
pokazuje ci drogę i odradza cię...
a ty posłusznie, chociaż nikt tego od ciebie nie wymaga
idziesz tą nową drogą,
często bardzo wąziutką ścieżką pełną cierni...
bo już wiesz, że tylko na tej ścieżce osiągniesz swój cel.
Vancouver
13 Aug. 2019
Wszystko w tym świecie zaczyna się od ciebie,
Dlatego to co na nim było nie ma związku z tobą.
Dlatego takie zastałe nieszczęścia z historii ludzkości,
Nie należą do ciebie do czasu, gdy w nie nie wejdziesz.
Dlatego to co na nim było nie ma związku z tobą.
Dlatego takie zastałe nieszczęścia z historii ludzkości,
Nie należą do ciebie do czasu, gdy w nie nie wejdziesz.
Nie dosłownie, ale myślą i oceną dodajemy energii powstania,
Tak wszyscy powstrzymujemy zasłonę iluzji wspólnie energią.
Poza naszym światłem nie ma innego i nic poza ciemnością, a nawet Słońce,
Jest wspólną ogniskową naszych serc wewnętrznych tych prawdziwych słońc.
Najpierw musimy zauważyć to nasze i na tym wspólnym tle,
Stopniowo tam jak świt rozświetla drogę zanika światło lamp.
Właśnie to na tym polega śmierć czyli to zdjęcie iluzji postrzegania,
Trudne na tyle i bolesne, gdy mamy zmysły przywiązania rozpalone.
Gdy zmienimy postrzeganie z tego zewnętrznego na wewnętrzne,
Powracamy jak do domu projektora światła wewnętrznego w tobie.
Lepiej zaakceptować go jako trzymaną przez naz lornetkę z okularem,
Nie oddzielać tego co zewnętrzne od wewnętrznego, jak noc z dniem.
Oglądając całość zanika pojęcie stworzonego czasu,
A my stopniowo stajemy się obserwatorami całości.
Tak wszyscy powstrzymujemy zasłonę iluzji wspólnie energią.
Poza naszym światłem nie ma innego i nic poza ciemnością, a nawet Słońce,
Jest wspólną ogniskową naszych serc wewnętrznych tych prawdziwych słońc.
Najpierw musimy zauważyć to nasze i na tym wspólnym tle,
Stopniowo tam jak świt rozświetla drogę zanika światło lamp.
Właśnie to na tym polega śmierć czyli to zdjęcie iluzji postrzegania,
Trudne na tyle i bolesne, gdy mamy zmysły przywiązania rozpalone.
Gdy zmienimy postrzeganie z tego zewnętrznego na wewnętrzne,
Powracamy jak do domu projektora światła wewnętrznego w tobie.
Lepiej zaakceptować go jako trzymaną przez naz lornetkę z okularem,
Nie oddzielać tego co zewnętrzne od wewnętrznego, jak noc z dniem.
Oglądając całość zanika pojęcie stworzonego czasu,
A my stopniowo stajemy się obserwatorami całości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz