Przebudzenie...
budzisz się w sobie
we własnym sercu
a nie w ciemnym ekranie
kiedy przemawiają do ciebie media
… kiedy cichnie wiatr twojego umysłu
kiedy jasno świecą twoje gwiazdy…
a ty podnosisz się ze ździebeł suchej trawy
kiedy prawie umarłaś.
I twoje serce bije głośno i szybko
bo twój smok wpada w agonię
upijał się głęboko twoim słodkim winem
a tobą targała nędza życia…
ale już umiera ta twoja pijawka
ten smok z królestwa bagna
… wraca w nasze życie
Piękna Pani, ubrana w jasne światło
znikają nasze obawy
… musisz wiedzieć
-nasze słońce nigdy nie zachodzi…
i w tych niebieskich jak fiołki oczach
twoje nowe narodziny
i zbierają twoje niebieskie łzy
ciche poranne wiatry…
i upadną ślepi… bez ciosu
którzy nie widzą, nie słyszą, nie czują
pijawki, które uczepiły się twojego płaszcza
… a ty szybko przejdź przez tą falę
z tej mglistej i ciemnej jaskini
nie tkaj więcej strachem swojego snu…
nie widzisz słońca na niebie
ale jego światło nie jest martwe
w ciemnościach rozlewa się piękna aurora
bo kiedy ta lampa się stłucze
szeroko się rozlewa na ciemnym niebie…
nie leży martwe w kurzu
kiedy wiatr go rozproszy
ciągle widzisz i czujesz
jego słodkie tony
… bo to światło żyje w tobie
i zapala twoje serce.
Ale ty musisz mu pomóc
musisz podnieść swoje martwe zasłony
i wsłuchać się w piękne tony lutni
kiedy przemówią w tobie jej usta.
Vancouver
21 Apr. 2023
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz