Kamienne świątynie zostawcie kapłanom,
Stwórzcie własne i tylko w sercu swoim,
A ja Wasze serca połączę w każdej chwili!
W radości nauki zawarte jest nowe poznanie!
Tak głoszą nam w przekazach boskie istoty.
Lęk przed przyszłością jest strachem świata,
Zabija współpracę serc i przykuwa do materii;
Teraźniejszości i tak nas odsuwa od przyszłości,
Karze też rozpaczliwie się trzymać naszej starej,
A już nieistniejącej przeszłości zatruwając rozum,
A też jednocześnie odciąga i zabija radość życia!
Tylko piękna myśl o przyszłości,
Może rozbić tą zatrutą przestrzeń,
Uwolnić z łańcuchów przeszłości.
Nikt też nam nie kazał się starzeć!
To my tworzymy czas jako pojęcie,
Sięgając co chwilę do przeszłości!
Subtelny dźwięk jest zawsze tak ściśle,
Ze światem subtelnym już powiązany,
Gdy zaczynamy go słyszeć i stosować,
Wtedy zaczynamy słysząc go tworzyć,
Jego piękno staje jak gdyby przed nami.
Tak wchodzimy w jego już gotową formę,
Kompozycję już istniejących dźwięków,
Czy słów, zależnie od czego teraz chcemy?
Usłyszeć, czy je tu zapisać i tak tworzymy,
Ale ci najzdolniejsi tworzą tak jednocześnie,
Notując poezje śpiewane, czy też recytując!
Do tego zawsze jest potrzebny prąd dążenia!
To te natchnienie pochodzące od Hierarchii!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz