Maia

Nie sama substancja mózgu myśli za siebie,

To tak jak program też nie powstaje z siebie,

Ani ze skrzyni telewizora myśli nie powstają,

Ale odtwarzają się tak w ośrodkach ognistych,

Dla mózgu i obserwatora „TV” niewidzialnych!

Nie potrafimy uwolnić się od tej Mai, nawet wtedy, gdy już jej nie ma,

Trzymamy się jej wspomnień, jak ręki, która ma nas zbawić i prowadzić.

J

Nie lepiej ją zapomnieć, a nawet gdy ktoś o niej mówi i za coś przeprasza,

Przypominamy sobie i jemu, że niby dla jego dobra próbujemy go pouczać!

Nawet gdy głośno przebaczamy, to i tak by do końca swego życia pamiętał!

Właśnie to nas wszystkich trzyma w tym świecie i nie pozwala uwolnić,

Być samemu otwartym i nie pozwala zauważyć ich przełomów zmian,

Wydarzeń życia by zmienić poglądy, klimat i żyć wg własnych marzeń!

Stany zapalne i obrzęki gruczołów, stawów i węzłów chłonnych,

Są one wyrazem napięcia ośrodków opierania się siłom ciemnym.

Dążenie to ten prawdziwy skarb, nie warto ludzi klasyfikować inaczej,

Jak według dążenia, jakie okazują i niezależnie czym się teraz zajmują.

Wyróżnia ich samo dążenie! Świecą oni dla nas jak te żywe pochodnie,

To naprawdę prawdziwi rycerze, a gdy płonie serce, to nie ma znaczenia,

Bo świadomość czystego dążenia jest skarbem, nie ród tu i wykształcenie!

Przecież złudzenie nie jest przekonujące,

Dlaczego więc mu tu ulegamy i brniemy?

Często nawet jak pod działaniem hipnozy!

Ulegają mu tak całe społeczeństwa i kraje,

Gnębione i uciskane, jak przez dyktatora!

Dawniej to tyran używał argumentu siły,

A dziś to reklama jest dyktatorem mody,

Tworzy całe zastępy uzależnionych ludzi,

Zgodnie z prognozą rynku konsumenta!