Religie

Najwięcej od nas samych zależy. 

Bóg dał wolność i dotrzymuje słowa w tej sprawie. 

A jednocześnie głowi się nad tym, jak nas stąd zabrać do Nieba. 

Kosmos tak nam się podoba, że ciągle pragniemy tu pracować i tu umierać. 

Trzeba to przemyśleć… Po co, dlaczego i za co…? 

Zrobić wszystko, by być jeszcze bardziej szczęśliwym, 

Aby widzieć więcej piękna i prawdziwego bogactwa. 

Może nam się uda sięgnąć po bogactwo i piękno Nieba? 

Są takie możliwości.
Wiesiu

Religie tworzą się jedynie tutaj i w teatrze życia,

Gdzie wszyscy jesteśmy jak aktorzy wymieszani.

Po to byśmy wykazując różnicę poglądów i sposobu życia,

Mogli mieć porównanie z innymi i mogli się uczyć od nich.

A mnie osobiście pasuje to mieszanie różnych religii, 

Bo u podstawy piramidy doświadczeń różnią się one.

Tak jak i my, a potem rozdzielają na dwa problemy zbawienia u nas i reinkarnacji na wschodzie, 

Stąd wydaje się, że zachodnia chrześcijańska wychodzi dalej, bo czym jest zmartwychwstanie?

Jak nie jednostkowym wzniesieniem ducha wyżej i samotnie, 

Tylko jak zwykle ludzie wrzucają wszystko do jednego worka. 

 

Religia dla wszystkich, to proces wewnętrzny nasz osobisty, a nie zbiorowy, 

A więc nie ma zbiorowego nieba, piekła czy czyśćca, są w naszym umyśle.

To nie jest wspólne miejsce jak tutaj tylko pojedyncze wewnętrzne spotkanie,

Z samym sobą, tu jesteśmy wymieszani, a tam rozdzieleni osobistą wibracją...



To ty sam siebie doświadczasz, a inni zachowują się tak jak myślisz,
Nasze postrzeganie jest ułudą naszych myśli na zmysłowym ekranie.

Nie można mieć pretensji do religii, jedynie do wyznawców,
Tak samo do ich pięknych idei, a jedynie co do ich realizacji.

Każdy dla siebie jest tym, co o sobie sam myśli,
A nie tym, co inni myślą o nim i ich wyobraźni.

Wiara nie czyni cuda, tylko pasja dążenia do wiedzy, 
Ale wiara w coś wyższego napawa nas nadzieją jutra...

 

Nikt nie błądzi, co do trójcy świętej, błądzą interpretacje: 
Jak ziemia, niebo i my, tak jak ciało duch i stwórca w nim.

Podobnie tak jak kabel światłowodowy, TV i program na ekranie, 
Można tak wiele, zawsze w dwoistości czasoprzestrzeni musi być; 
Tło, jako obraz i obserwator i to kościelne: ojciec, matka i syn boży.

Przytoczę przypowieść o Jezusie z nieznanej ewangelii: 
Jezus narysował uczniom na piasku dwie równoległe linie. 



Po czym zwieńczył trzecią na górze, pytając i dając odpowiedź, 
Ale oni nie wiedzieli, że te linie w pionie, to są: wiara i wiedza.

Jak i to, że gdy nie są równe to nie utrzyma się trzecia, jako dar i dach miłości!
A więc nie ma nic złego w religiach, a jedynie w ich różnych interpretacjach! 

To co się teraz dzieje jest wynikiem braku równowagi wiedzy i wiary,
Sama wiara jest ślepa i może być groźna i podobnie jak sama wiedza.

To nierównowaga służy władzy jednych nad drugimi...

A przecież wszystkie religie mówią o miłości,
Jednak gdy dach miłości nierówny to się zapada.