Teraz kiedy już rozumiem, że przeszłość nie tworzy przyszłości.
Nie będę powtarzać tych samych wzorców, wydarzeń i okrucieństw.
Nie będę robić tego wszystkiego ponownie,
I nie ten w sposób, jaki
miałem w przeszłości
A nawet, gdy będę mieć takie doświadczenia,
Będzie
rozwodnioną wersją zbiorowych traum.
Więc co możemy zrobić jako jednostki? Możemy rozpoznać,
Na prawdę, co się właściwie dzieje i wznieść się już ponad to.
Świadomie nie dajmy się wciągnąć w pułapkę obwiniania innych,
Czy wskazywania palcami, oskarżania wystarczy je tylko rozpoznać.
Że jest to nasza zbiorowa przeszłość bo jesteśmy jej częścią.
To oznacza, że stajemy się częścią rozwiązania problemów.
Stajemy się częścią uzdrowienia, które musi mieć miejsce na Ziemi,
A to my jesteśmy tymi, którzy mają to robić, co trzeba będzie zrobić.
Ale jednak, aby podjąć się tego typu ogromnych zadań,
Należy wszystkim wybaczać i bez jakiejkolwiek oceny.
Wybaczmy historii wszystko to, co się dotychczas wydarzyło,
Nie wchodźmy w dyskusje, o to kto, kiedy i za co był winien.
Tylko tak możemy uleczyć przeszłość i zmieniając ją w doświadczenie,
Historie lubią się powtarzać i trzymają nas jak w filmie: 'Dzień świstaka'
Akceptacja przeszłości uwalnia ją ze zbiorowej świadomości,
Zaczyna się proces zaniku jej bez nasycania naszą ciekawą uwagą!
Energia tworzenia wszystkiego idzie za naszą uwagą!
Odcięte byty od naszego zasilania są jak zużyte baterie.
Więc co my w zasadzie możemy zrobić jako jednostki?
Możemy rozpoznać, co się dzieje i wznieść się ponad to.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz