Co teraz z czasem?

 

 

Dotychczas nami rządził czas i zaprzątał całą uwagę,

A teraz powoli się wycofuje i nam daje pałeczkę bytu.

Co z tego wyniknie jedynie martwi się ego,

Zawsze przywiązane do czasu i wątpliwości.

 

 

Zostawcie tą mantrę zmartwienia, co będzie z czasem,

Najlepiej usiąść i poczekać aż się uspokoi i medytować.

 

Wtedy okaże się, że nie ma czasu, a jakoś wszystko samo się robi,

Czas jest pewnego rodzaju świadomością, jak uwaga dla innych...

 

Możemy dzielić go z kimś, a i możemy dzięki niemu oglądać,

Stare filmy na wideo, w kinie czy w sieci, my rządzimy czasem. 

 

 

Ale tak na prawdę to nasza świadomość pozwala ego bawić się z czasem,

Musimy przekonać ego, że nie stanie się dla nas bezużyteczny w bezczasie.

 

Spokój umysłu będzie twoim spokojem nie tylko za sprawą wyszkolenia,

Spokój umysłu osiąga się rolą obserwatora ekranu bez jego ingerencji....  

Ponoś lekarstwem najlepszym na to jest zezwalanie na wszystko,

Czas i umysł zasypiają, a my sobie hulaj dusza w świadomość bytu!

 

Myślę, że w taki sposób zostawimy dwoistość natury,

Przecież to właśnie czas wespół z ego nam tworzyły.

Teraz to my i już bez obawy o brak czasu na sprawy,

Zaczniemy rządzić nimi, a nie inni przez wspólny ekran.

 

Nie damy się wciągać w ich gry o stanowiska w dyskusjach,

Tylko dlatego przeciwnych by nas drenować z emocji podziału.

 

Sięgając wewnątrz, spokojnie siedząc spokojnie, 

po prostu będąc miłym dla siebie,
 

a potem sięganie, bycie miłym dla innych,

przenosi nas w wyższe sfery,

tworzy nasze Wznoszenie.