Zadajmy sobie pytanie

 

 Czy to jako kontemplacja czy ćwiczenie w pisaniu,

 i bez prób spieszenia się do konkluzji czy przyspieszania procesu, 

proszę rozważ następujące pytania.

Są to pytania, które pomagają zrekonstruować przywiązania ego 

tylko przez zadawanie każdego z nich, 

aby pozwolić darowi jasności zaświtać.

 

Może się wydawać,

 że jedno lub nawet wszystkie pięć pytań

 jest przeznaczone dla Ciebie do zbadania.

Nawet jeśli nic się nie pojawi, poczuj, 

jak właśnie przez rozważanie takich pytań 

może pojawić się głębsza gotowość do stawienia czoła 

obecnym okolicznościom z mniejszą ilością negocjacji, 

krytyki czy strachu, a większą do uhonorowania

 i zaakceptowania jako dar miłości dla tego,

 kto w tobie doświadcza.

To znaczy tam są zawsze korzyści otrzymywać, 

czy powstający natychmiast, przy opóźnioną datą,

 lub jako znaczący związek z życiem 

który może wydawać się jak nic wartościowego 

jaźń która tylko wie dlaczego

 szuka bardzo rzeczy które nigdy projektował otrzymać.

Gdy głód ciągłego szukania i upór walki o jakiś stopień kontroli 

może być postrzegany jako system operacyjny ego, 

podczas gdy zdolność do otwartego otrzymywania jest naturą duszy, 

proszę rozważyć następujące pytania, 

aby przenieść się do rzeczywistości, 

w której Wszechświat już wie wszystko, 

czego chcesz i potrzebujesz, nawet zanim ty to zrobisz; 

uwalniając cię od ciągłego wyczerpującego szukania, 

dzięki czemu możesz spokojnie trwać jako świadek 

i odbiorca niekończącej się cudownej łaski:

 

1. Czego Wszechświat chce dla mojego życia, 

co może być inne od tego, czego ja osobiście pragnę dla siebie?

2. Jakie są wybory, które Źródło prosi mnie, abym dokonał,

 a które zmienią mnie na lepsze,

 kiedy nie będę tak zafiksowany na rzeczach, 

które upieram się, że muszą się wydarzyć 

lub przyjść po mojej myśli?

3. Czy jestem w stanie uznać 

i zaakceptować zasadniczą różnicę między tym, 

czego chcę, a tym, czego potrzebuję?

4. Jeśli tak, 

to czy jestem skłonny skupić się na spełnianiu moich potrzeb, 

nawet jeśli wywołuje to strach przed brakiem rzeczy, 

których nie mogę przestać pragnąć?

5. Nawet jeśli różnica między tym, 

czego osobiście pragnę, a prostotą tego, 

czego naprawdę potrzebuję, 

nie jest widoczna w mojej świadomości,

 czy mogę kochać tego, kto tylko chce, 

 by rzeczy były takie a nie inne,

 jako substytut miłości, 

którą tylko ja mogę nauczyć się oferować sobie?

Wszystko dla Miłości