Mamo czy wierzysz w Boga?
Wierzę kochanie.
A w niebo i piekło?
Tak, też wierzę.
To dlaczego nazywają cię poganką?
Wiesz, mój Bóg dał mi życie,
dał życie Tobie i wszystkiemu wokół.
Mój Bóg nie straszy mnie i nie karze za błędy,
ale uczy jak żyć żeby ich nie popełniać,
nie chowa się przede mną,
ale pozwala cieszyć się swoją obecnością.
Mój Bóg to wszystko to co żyje wokół mnie.
Moje niebo to Ty,
Twoje uśmiechnięte oczy
i ręce na mojej szyi,
to kwiaty które kwitną,
ptaki które słyszysz,
las który żyje na ziemi dłużej niż my
i zostanie jak nas już nie będzie.
Piekło jest tam,
gdzie ludzie sami sobie je tworzą.
A nazywają mnie poganką bo nie jestem taka,
jaka chcą żebym była,
bo wolę nosić kwiaty we włosach
niż krzyż na szyi,
ale to zaszczyt nią być. 
Słowiański Włóczykij
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz