Moc

Moc przychodzi od środka i tak ukorzenia się na ekranie,

Wtedy stają się jednym to co zewnętrze, z wewnętrznym.

To jak cerowanie nowymi nićmi czasu stare skarpety,

Tylko, że stare się rozpada, a nowe zostaje na ekranie.

Samo nowe nie dałoby się zakorzenić bez wcześniejszych doświadczeń,

Nie ważne już co było wcześniej, bo teraz ważne, co dzieje się w tu i 'teraz'.

Podobnie nie ważne co się dalej zdarzy, bo gdy jesteśmy zgodni,

To wydarza się to, co miało się wydarzyć zgodnie z planem losu.

Wtedy dzieje się wszystko jak po maśle i zgodnie z duszą,

A my stajemy się spokojni o przyszłość bez drgań obrazu.

Tafla obrazu życia staje się gładka tak jak jeziora w ciszy,

My wewnętrznie pozbywamy się strachu zyskując pewność.

 

Właśnie, gdy wejdziesz w ogień przestrzenny własnej istoty,
Wtedy spalasz wszystkie nieuwolnione z przeszłości byty.

Walka z ciemnością to nie machanie wiatrakami, to uwalnianie,
Rozświetlaniem naszej istoty od wewnątrz i ich eliminowanie.

 

Co to oznacza praktycznie dla nas?
Wystarczy myślą uwolnić światło.

Rozpalić jak w piecu węglowym żar w sercu miłości,
Wyobrazić sobie wybuch jak Super Nowej gwiazdy.



A wszystkie stworzone myślokształty spłoną jak ćmy w ogniu,
To jedyna metoda na rozświetlenie i czas na powrót do domu.

Gdy rośnie nasza moc to jak balon stajemy się lżejsi,
Ale musimy pamiętać i być wdzięczni człowiekowi.

Został wrzucony w nieznane jak w głębię oceanu,
I zdał na tyle na ile mógł ten egzamin przetrwania:

https://winoduszy.blogspot.com/2018/09/materiay-karmazynowego-kregu-seria.html