Hierarchia
jest sztuczna i naturalna,
Tą sztuczną tworzy istota myśląca.
A naturalną
istota duchowa i w naturalny sposób,
Jest na podstawie wibracji i bez oceny
jej umysłu.
A istota fizycznej natury znajduje się w duchowej,
Bo to ona jest tą, która część
swojej woli jej oddała.
Ale nie ma podziału
między nimi poza punktem odniesienia,
A świetnie to ujął Einstein mówiąc o
dwóch świadomościach.
Z własnego podziału, tj jednego punktu widzenia siedzącego na
szczycie góry
Oraz z drugiego i podróżującego wokół góry i siedzącego w wagonie pociągu.
Chyba wiadomo, która świadomość jest którą,
Ale większość ludzi nie wie, że obie są jednością.
Oto w skrócie ów proces:
- Rozpoznaj Iluzję jako Iluzję,
- Zdecyduj, co ona oznacza,
- Stwórz siebie na nowo.
- W tejże chwili zaznasz Jedności z wszystkimi rzeczami.
- Kiedy wzrasta poczucie Jedności, ginie cierpienie i smutek.
- Cierpienie jest bowiem reakcją na oddzielenie,
- a smutek ogłoszeniem jego prawdy.
- Lecz to prawda tylko pozorna.
- Prawdziwy podział po prostu nie jest możliwy.
- To złudzenie. To wspaniałe złudzenie,
- gdyż pozwala ci doświadczyć ekstazy Jedności,
- lecz mimo wszystko złudzenie.
Bóg nieustannie siebie samego stwarza na nowo i doświadcza.
Tym samym zajmujesz się tutaj ty. To genialne stwierdzenie..
Nie musisz wierzyć w to, co już jest,
Ale wierząc w to, co chcesz tworzysz.
Stajesz się teraz panem swojej sytuacji, jak kierowca samochodu,
Co odzyskał panowanie nad kierownicą, hamulcami i sprzęgłem.
W co chce uwierzyć to muszę zobaczyć, dawniej nam mówiono,
Ale teraz odwrotnie, w to co sam uwierzę, że jest, to też zobaczę.
Genialne, chcę być zdrowy, młody i bogaty, jak uwierzę, to będę!
Gdyby Osho w niego uwierzył, to by ten ośrodek nie powstał.
Bo każda konkluzja to też iluzja i próba naszego rozumienia.
O Hierarchii duchowej nie będę pisał, niech lepiej powie Agni Joga,
Ale i ona ma trudności autorki przekazu Heleny niedoskonałości umysłu.
Można tutaj jedynie mówić o zasadzie balona,
Rożnie i się poszerza, a z tym samym składem.
W balon dmuchasz coraz to nową dawką składu powietrza,
A świadomość rośnie z całości składu kosmosu w nas samych.
Wyobrażam to sobie, że każda mojego ciała najmniejsza cząsteczka,
Poszerza z swojego pierwotnego składu, jak z ziarna i w drzewo rośnie.
Kiedy rośnie staje się coraz większym kosmosem,
W końcu projektora obraz staje się z nim na równi.
To tak, jak w szerszej wizji Ing i Jang wnętrza i zewnętrza,
Stajemy się takim jak on kosmosem w równowadze tu i teraz.
A więc Dusza jest tym samym co my i to co w niej wyrasta,
To ty rośniesz jak kiełek w naczyniu łuskwiny ducha ziarna.
A ona jest twoją poszerzającą świadomością siebie samych,
Cały czas niewidzialną aurą naszego rosnącego ciała ducha.
To zaczyna mieć sens mój umysł zgadzać się zaczyna,
Mimo, że nie za bardzo wszystkiego tego nie rozumie.
Hierarchia to jeszcze inny aspekt:
"Czy ktoś z państwa spotkał kiedyś;
"energetycznego wampira"
(osobę drenującą innych z energii
i wzbudzającą złe samopoczucie).
Co myślicie o tym zjawisku?"
Pyta ktoś na blogu, a ja odpowiadam:
Każdy z nas jest nim bo w przypadku różnicy świadomości,
Są to naczynia połączone, a szczególnie na początku drogi,
A już w szczególności, kiedy to sami jesteśmy przywiązani,
Do sztucznego ekranu życia tak, jak młodzież do laptopów.
Jeszcze raz podkreślajmy, że to życie pędzące z ekranu atakuje,
Nie my poruszamy się w jego kierunku, jak na obrazie powyżej.
Więc w pewnym senie nie odpowiadamy co do nas przychodzi,
Jedynie wtedy gdy energią uwagi coś skupiamy dla siebie samego.
Więc hierarchia na ekranie życia jest pewną dla nas tu wymówką,
Tworzymy hierarchię najróżniejszych bogów samych wymyślonych.
Na pewno łatwiej z tym żyć, aby móc oskarżyć kogoś, a nie siebie,
To uchylanie się od odpowiedzialności jest dobre, ale w przypadku,
Gdy chcą w nas wmówić coś, co nie przykuło naszej uwagi z oceną.
Czy hierarchia pomaga nam zrozumieć własną nieodpowiedzialność,
Kiedy uczymy się jak dziecko trzymając w obu rękach żołnierzyków.
Bawiąc się nimi i tworząc tak przeciwieństwo kata i ofiary,
Tylko po to by zrozumieć, że tak nie wolno używać w. woli?
Czy wymyśliliśmy hierarchie te u siebie, aby się uchylać od odpowiedzialności,
A zapomnieliśmy na czym polega duchowa, ta zależna od wewnętrznej wibracji?
Czy ten który jest ręką, czy ten co na ręku harcuje,
Każdy jest tylko sobą, a jednocześnie tym drugim.
Dzielimy ciągle świat jak w komputerze komputer,
Jak folder w folderze siebie w każdym bez wyjątku.
W każdym tworzymy swój świat i światy hierarchii,
Po to by się w nich dobrze poczuć jak i potem bawić.
Wyżsi rodzice, nie chcą nam pozwolić, gdy każdego z nich nie posprzątamy,
Gdy posprzątamy uczuciem współczucia i radości, to przechodzimy dalej.
Wypisz wymaluj tak wygląda rektyfikacja spirytusu rektyfikowanego,
Musimy tak na każdej półce się rozpuścić, by do następnej wyparować.
